مادر، برادران و خواهران شاه، هر یک برای خود دفاتر مخصوصی داشتند که در آن گروه کثیری به کار مشغول بودند. ولی اهمیت هیچکدام به پای دفتر مخصوص شهبانو- که از نظر مراتب قدرت و نفوذ بلافاصله پس از دفتر مخصوص شاه قرار می گرفت – نمی رسید.

کافه تاریخ- تاریخ شفاهی

در حکومت پهلوی سلسله مراتب بر اساس قانون اساسی دارای هیچ اهمیتی نبود. اگر اینگونه بود شاه شخص اول مملکت نبود و این مجلس شورای ملی و نخست وزیر بود که جایگاه اصلی کشور را دارا بودند. اما به واسطه حمایت خارجی و قدرت نظامی این شاه بود که همه کاره بودند و بنابراین او بود که مراتب بعد از خود را تعیین می کرد. این طور بود که او جایگاه برادران و خواهران خود را بالاتر از مقامات کشوری و لشکری قرار داد:



«مادر، برادران و خواهران شاه، هر یک برای خود دفاتر مخصوصی داشتند که در آن گروه کثیری به کار مشغول بودند. ولی اهمیت هیچکدام به پای دفتر مخصوص شهبانو- که از نظر مراتب قدرت و نفوذ بلافاصله پس از دفتر مخصوص شاه قرار می گرفت – نمی رسید. وزیر دربار شاهنشاهی به عنوان مسئول امور دفاتر مخصوص بر تمام آنها نظارت کامل داشت و به همین مناسبت بودجه ی کلانی بالغ بر 600 میلیون تومان در سال فقط برای تامین هزینه ی دفاتر مخصوص در اختیارش بود. وزیر دربار روسای دفاتر مخصوص منشی های خصوصی اعضای خانواده ی شاه آجودانهای دربار و روسای تشزیفات ماهانه حقوقهایی گزاف دریافت می کردند.»1

1-مینو صمیمی، پشت پرده تخت طاووس، ترجمه: حسین ابوترابیان، تهران، انتشارات اطلاعات، 1386، ص 195