تهران در آغاز روستایی نسبتاً بزرگی بود که میان شهر بزرگ و نام آور آن زمان، شهر ری و کوهپایه‌های البرز جای گرفته بود. ری که در تقاطع محورهای قم، خراسان، مازندران، قزوین، گیلان و ساوه واقع شده به سبب مرکزیّت مهم سیاسی، بازرگانی، اداری و مذهبی از قدیم مورد نظر بوده و مدّعیان همواره این مرکز راهبردی را مورد تهاجم و حمله قرار می‌داده‌اند.

کافه تاریخ- کافه هنر

تهران در آغاز روستایی نسبتاً بزرگی بود که میان شهر بزرگ و نام آور آن زمان، شهر ری و کوهپایه‌های البرز جای گرفته بود. ری که در تقاطع محورهای قم، خراسان، مازندران، قزوین، گیلان و ساوه واقع شده به سبب مرکزیّت مهم سیاسی، بازرگانی، اداری و مذهبی از قدیم مورد نظر بوده و مدّعیان همواره این مرکز راهبردی را مورد تهاجم و حمله قرار می‌داده‌اند. روستای تهران به‌واسطهٔ برخورداری از مغاک‌ها و حفره‌های زیرزمینی و مواضع طبیعی فراوان و دشواری نفوذ در آن‌ پناهگاه خوبی برای دولتمردان و دیگر اشخاصی بوده که احتمالاً مورد تعقیب مدّعیان قرار داشته‌اند.

دروازه‌های تهران به بناهای بلند و فضاهای شهری پیرامون آنها گفته می‌شد که در گذشته در بخش‌هایی از شهر تهران ساخته شده بودند. نخستین دروازه‌های تهران، به دوره صفویه می‌رسیده‌است. و در دوره های گوناگون به تعداد آن ها افزوده شد و در آخر در دوره پادشاهی رضاشاه پهلوی، و به منظور گسترش و مدرن سازی شهر تهران دستور تخریب دروازه‌های این شهر صادر شد. بدین ترتیب این آثار ارزشمند تاریخی نیز، مانند بسیاری دیگر از آثار تاریخی تهران نابود گردید.دروازه‌های قدیمی تهران دارای طرح و نقشه کلی بوده که مشابه یکدیگر هستند ولی هر یک ویژگی‌های اختصاصی خود را نیز دارند.

تصاویر تاریخی از دروازه‌های قدیمی تهران از جمله دروازه دولاب، دروازه دولت، دروازه خانی‌آباد و ... را در ادامه میبینیم:



دروازه دولت



دروازه غار



دروازه شمیران در دوره ناصری



دروازه دولاب



دروازه قزوین



 دروازه قورخانه که امروزه ورودی ایستگاه مترو است.



دروازه میدان مشق