در تاریخ سیاسی ایران بودند رجالی که تلاش کردند تا با خوش خدمتی به دشمنان خود، عمر سیاسی خود را بلند و بلندتر کنند؛ از جمله این شخصیت ها می بایست از یهودی زاده ای با نام حاج ابراهیم کلانتر نام برد . . .

کافه تاریخ- تاریخ شفاهی

 

در تاریخ سیاسی ایران بودند رجالی که تلاش کردند تا با خوش خدمتی به دشمنان خود، عمر سیاسی خود را بلند و بلندتر کنند؛ از جمله این شخصیت ها می بایست از یهودی زاده ای با نام حاج ابراهیم کلانتر نام برد. . .

«حاج ابراهیم خان کلانتر از یهودیان جدیدالاسلامی بود که به لطفعلی خان زند خیانت کرد. او دروازه شهر شیراز را برای آقامحمدخان گشود و این شهر را تسلیم وی کرد و آقامحمدخان وی را به جهت این خوش خدمتی صدراعظم خود کرد و او تا 1215 ه. ق تا سه سال بعد از سلطنت فتحعلی شاه همچنان صدراعظم ایران بود. حاج ایران خان کلانتر با زیرکی تمام توانسته بود به مدت دو دهه به عنوان صدراعظم و یا شخصیت متنفذ دربارهای زندیه وقاجاریه در مرکز قدرت بماند و بیم آن می رفت که بسط بیشتر قدرت او  حتی سلسله قاجاریه را تهدید کند. میرزا ابراهیم خان کلانتر از جمله یهودیانی بود که قبلا در قزوین ساکن بوده و سپس به شیراز مهاجرت کرد. جد این خاندان عاشر نام داشت که با تغییر کیش، خود را هاشم نامید. با منصوب شدن ابراهیم خان به صدراعظمی آقامحمدخان تعداد زیادی از اعضای این خاندان به تهران عزیمت کردند و با استفاده از این موقعیت ممتاز ابراهیم خان موفق شدند کارهای کلیدی را در سراسر ایران بدست بگیرند. از این رو شاه که به شدت به وزیر خود بدگمان شده بود در اواخر سال 1215 ه. ق او را به قتل رساند و میرزا شفیع مازندارانی را جانشین او کرد.»

 

منبع: موسی نجفی و موسی فقیه حقانی، تاریخ تحولات سیاسی ایران، تهران، موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، 1393، چاپ نهم، 108-109