ایرانیان از دیرباز به اشکال مختلف در مراسم ختم و ترحیم دوستان و آشنایان مختلف خود مشارکت داشتند. از زمانهای قدیم آیین همیاری نماد وحدت و همدلی اعضای خانواده در برپایی آیین ها و آداب مختلف بود. ایرانیان در مراسم سوگواری بستگان و خویشان با همتی بلند بسیاری از هزینه های برگزاری مراسم و همچنین دیون متوفی را متقبل می شدند و به این ترتیب . . .

کافه تاریخ- سبک زندگی

 

ایرانیان از دیرباز به اشکال مختلف در مراسم ختم و ترحیم دوستان و آشنایان مختلف خود مشارکت داشتند. از زمانهای قدیم آیین همیاری نماد وحدت و همدلی اعضای خانواده در برپایی آیین ها و آداب مختلف بود. ایرانیان در مراسم سوگواری بستگان و خویشان با همتی بلند بسیاری از هزینه های برگزاری مراسم و همچنین دیون متوفی را متقبل می شدند و به این ترتیب خانواده داغدار را یاری می کردند. این رسوم به سبب جمعی بودن و مشورت با بزرگان نوعی ویژگی اجتماعی هم داشت. رسم همیاری در مجالس ترحیم را می توان به دو دسته مادی و معنوی تقسیم نمود. در همیاری معنوی حضور و همدردی دوستان و اقوام تسکین دهنده آلام بود. رفت و آمد و ابراز همدردی از جانب اطرافیان این نوع از همیاری را شکل می داد. همیاری مادی نیز عبارت بود از تهیه و تدارک ملزومات مورد نیاز خانواده های عزادار . به عنوان مثال در شهرستان لار از ابتدای مراسم سوگواری همسایگان و خویشان تا مدت یک هفته غذای خانواده عزادار و خیرات متوفی را تهیه می کردند.

 

منبع:

نسرین ابوالمعالی الحسنی،  سویل ماکویی، آداب و سنتهای مجالس ترحیم در فرهنگ مردم، فصلنامه فرهنگ مردم ایران، پاییز و زمستان 1389 ، شمارهای 22  و 23، ص 125