در دهه 1340 یک هیئت اقتصادی از ایران به ریاست مهندس غلامعلی فریور وزیر صنایع و معادن وارد آلمان شد. در این هیئت علی وثوثق معاون نخست وزیر، خداد فرمانفرمائیان، قائم مقام سازمان برنامه، منوچهر فرمانفرمائیان عضو هیئت مدیره شرکت نفت و چند تن دیگر از مقامات بلند پایه عضویت داشتند . . .

کافه تاریخ- اخبار تاریخی

 

در دهه 1340 یک هیئت اقتصادی از ایران به ریاست مهندس غلامعلی فریور وزیر صنایع و معادن وارد آلمان شد. در این هیئت علی وثوثق معاون نخست وزیر، خداد فرمانفرمائیان، قائم مقام سازمان برنامه، منوچهر فرمانفرمائیان عضو هیئت مدیره شرکت نفت و چند تن دیگر از مقامات بلند پایه عضویت داشتند و هدف از آن اخذ 200 میلیون مارک از دولت فدرال آلمان به منظور اجرای طرحهای اقتصادی بود. در یکی از جلسات که علی وثوق در ذکر مناقب پدرش وثوق الدوله داد سخن می داد، منوچهر فرمانفرماییان گفت بهتر است زیاد درباره پدرت صحبت نکنی و تبلیغ نکنی چون او ایران را به انگلیسیها فروخت و شهرت خوبی نزدم مردم ندارد. علی وثوق نیز پاسخ داد فرمانفرما پدر تو هم دست کمی در خیانت و وطن فروشی و نوکری انگلیس از پدر من نداشته است. بعد از چند دقیقه بحث و  جدل بین این دو فرد، سرانجام روشن نشد در مسابقه خیانت و وطن فروشی پدر کدامیک از آن دو برنده شده است. حسن خان وثوق الدوله که در ازای دریافت 131000 لیره با همدستی نصرت الدوله برادر همین منوچهر قراداد تحت الحمایگی ایران را در سال 1919 با انگلیسیها امضا کرد یا عبدالحسین فرمانفرمائیان که در جنگ جهانی اول به سمت انگلیسیها غش کرد و همراه ژنرال سایکس فرمانده پلیس جنوب ایران دلیران تنگستانی را قلع و قمع نمود.

منبع:

عبدالرضا هوشنگ مهدوی، در حاشیه سیاست خارجی از دوران نهضت ملی تا انقلاب، تهران، نشر گفتار، 1378، ص 119