یکی از مقلدان نمایش های دربار ناصرالیدن شاه اسماعیل بزاز بود. اسماعیل و گروهش سالها در حضور شاه و درباریان بازی میکردند، آنها عمری درباریانی را که صلاح بود و گاه و بیگاه به اشاره شاه به مسخره می گرفتند. شاه هم که از دیدن این صحنه ها بسیار لذت می برد . . .

کافه تاریخ- کافه هنر

 

یکی از مقلدان نمایش های دربار ناصرالیدن شاه اسماعیل بزاز بود. اسماعیل و گروهش سالها در حضور شاه و درباریان بازی میکردند، آنها عمری درباریانی را که صلاح بود و گاه و بیگاه به اشاره شاه به مسخره می گرفتند. شاه هم که از دیدن این صحنه ها بسیار لذت می برد و گاه نقش خودش نیز در آن میان بازی می شد. اسماعیل بزاز چنانکه از لقبش پیداست بزاز و مرد خوشمزه ای بود. ابتدا در مجالس رفقای خود لوده گری  می کرد و آنها را می خنداند،کم کم کارش بالا گرفت و در مجالس اعیان هم حاضر می شد و حضار را سرگرم می نمود. اسماعیل که به همراه کریم شیره ای یکی از هنرمندان محبوب ناصرالدین شاه بود، علی رغم داشتن کسب وکار بزازی یکی از سردسته های عمله طرب و شاهنشاهی شد. لیکن این شخص در آخر عمر خود به مکه رفت و توبه نمود و مسجدی ساخت و از اموالش موقوفه ای برای آن مقرر داشت. خیابانی که این مسجد در آن واقع بود، به اسم خیابان اسماعیل بزاز معروف بود و بعد از نامگذاریهای جدید برای خیابان های شهر به مولوی تغییر نام داد.

 

منبع:

عبدالله مستوفی،  شرح زندگانی من، جلد یکم، تهران، هرمس، 1375، ص 483