در اوایل سالهای دهه دوم سلطنت ناصرالدین شاه ( 1282 ه.ق 1866 میلادی)، عکاسی در شکلی رسمی به مصور کردن ماجرای سفرها، شکار و موضوع های دیگری که شاه دستور میداد بکار گرفته می شد. اما از این دوره به بعد تنها سفرنامه ها نیستند که شرح وقایع سفرهای همایونی را با ادبیات مخصوص خود بیان می کنند . . .

کافه تاریخ- کافه هنر

 

در اوایل سالهای دهه دوم سلطنت ناصرالدین شاه ( 1282 ه.ق 1866 میلادی)، عکاسی در شکلی رسمی به مصور کردن ماجرای سفرها، شکار و موضوع های دیگری که شاه دستور میداد بکار گرفته می شد. اما از این دوره به بعد تنها سفرنامه ها نیستند که شرح وقایع سفرهای همایونی را با ادبیات مخصوص خود بیان می کنند، بلکه عکسهای فراوان و برتری قدرت تصویر است که برکلام چیره می شود و دروه ای از سفرنامه های تصویر آغاز می شود. اولین گزارشهای تصویری توسط آقا رضا عکاس باشی از سفرها و اردوکشی های شاه به ییلاقات اطراف تهران و سفرهای طولانی مدت ناصرالدین شاه به نواحی گوناگون مملکت تهیه شده اند. یکی از آلبومهای بسیار کهن، آلبوم سفر ناصرالدین شاه به سلطانیه و آذربایجان در سال 1276ق/ 1869 م است، که می توان آن را جز نخستین آلبومها درتاریخ معاصر ایران به شمار آورد.

منبع:

محمدرضا طهماسب پور،  ناصرالدین شاه عکاس، تهران، 1381، نشر تاریخ ایران، ص 94