در ایران به دلیل نبود آزادی مطبوعات عمدتا  نمی شد واقعیت های زندگی شاهانه و بریز و به پاش های محمدرضا پهلوی و خانواده او را در روزنامه ها تبلور داد؛ اما شاه نمی توانست روزنامه های خارجی را مجبور به کتمان واقعیت ها کند؛ اگرچه رجال سیاسی اروپایی از درنظر گرفتن این واقعیت ها در ارتباط با شاه پرهیز می کردند . . .

کافه تاریخ- تاریخ شفاهی

 

در ایران به دلیل نبود آزادی مطبوعات عمدتا  نمی شد واقعیت های زندگی شاهانه و بریز و به پاش های محمدرضا پهلوی و خانواده او را در روزنامه ها تبلور داد؛ اما شاه نمی توانست روزنامه های خارجی را مجبور به کتمان واقعیت ها کند؛ اگرچه رجال سیاسی اروپایی از درنظر گرفتن این واقعیت ها در ارتباط با شاه پرهیز می کردند:

«در سالهای اولیه دهه 1970 که ثروت خانواده شاه به چند برابر نسبت به گذشته افزایش یافته بود سلسله پهلوی عصر طلایی خود را می گذراند. در ژانویه 1972 بنای جدیدی در محوطه پشت ویلای «سوورتا» در سن موریتس به عنوان ورزشگاه اختصاصی شاه و ملکه ساخته شد که در آن بهترین و مدرن ترین وسائل ورزشی وجود داشت. ولی علی رغم آنهمه مخارج سرسام آور شاه در سوئیس هر سال که می گذشت ناخرسندی مردم سوئیس از سفرهای شاه به کشورشان بیشتر نمودار می شد. اگرچه روزنامه های چاپ تیران به خاطر سانسور بسیار شدید هیچ مطلبی راجع به ولخرجی های شاه و دربار منتشر نمی کرد. لیکن روزنامه های سوئیس همواره مقالات مشروح انتقادی راجع به اعمال افراطی و اسراف کاری های خانواده پهلوی به چاپ می رساندند.»

 

منبع: مینو صمیمی، پشت پرده تخت طاووس، ترجمه: حسین ابوترابیان، تهران، اطلاعات، 1368، ص 115