جیمز موریه در کنار توصیفاتی که از ایران و ایرانی داشته است، در مواقعی نیز مسائل بسیار کوچک و دم دستی از فرهنگ ایران را بزرگ جلوه داده و از آن به عنوان خرافه یاد کرده است. این در حالی است که بخشی از آنچه موریه بر آنها تاکید بسیار کرده، فقط بخشی از فرهنگ فولکوریک ایران و ایرانی می باشد و مثلا مبنای تصمیم گیری نخواهد بود . . .

کافه تاریخ- سبک زندگی

 

جیمز موریه در کنار توصیفاتی که از ایران و ایرانی داشته است، در مواقعی نیز مسائل بسیار کوچک و دم دستی از فرهنگ ایران را بزرگ جلوه داده و از آن به عنوان خرافه یاد کرده است. این در حالی است که بخشی از آنچه موریه بر آنها تاکید بسیار کرده، فقط بخشی از فرهنگ فولکوریک ایران و ایرانی می باشد و مثلا مبنای تصمیم گیری نخواهد بود:

«از جمله خرافه های رایج در میان ایرانیان خواندن خروس است. اگر خروس در ساعت هایی ویژه بخواند آن را با شگون می خوانند و اگر به هنگام نخواند آن را بی محل می نامند و می کشند. شنیدم که خروس با محل آن است که در ساعت های نه صبح و نیمروز  و نیمه شب بخواند.»

 

منبع: جیمز موریه، سفرنامه جیمز موریه، ترجمه: ابوالقاسم سری، تهران، انتشارات توس، 1386،ص 104