حکومت پهلوی تا پیش از دهه 40 همیشه با مشکلات و مصائب مالی مواجه بود؛ از این رو همیشه دست به دامن ابرقدرت ها می شد. اما از این دوره به بعد به تدریج بهای نفت افزایش یافت. جالب اینکه پهلوی ها بیشتر از اینکه این پول را صرف رفاه مردم بکنند؛ آن را خرج خرید سلاح کردند. آنقدر که کم کم حتی قدرت های جهانی نیز از فروش اصلاح به ایران دچار تردید شدند . . .

کافه تاریخ- اخبار تاریخی

 

حکومت پهلوی تا پیش از دهه 40 همیشه با مشکلات و مصائب مالی مواجه بود؛ از این رو همیشه دست به دامن ابرقدرت ها می شد. اما از این دوره به بعد به تدریج بهای نفت افزایش یافت. جالب اینکه پهلوی ها بیشتر از اینکه این پول را صرف رفاه مردم بکنند؛ آن را خرج خرید سلاح کردند. آنقدر که کم کم حتی قدرت های جهانی نیز از فروش اصلاح به ایران دچار تردید شدند:

 



«تا سال 1345 دستگاه نظامی ایران از اهمیت چندانی برخوردار نبود. ارتشی بود برگرفته از یک الگوی آمریکائی که بخش اعظم مخارج آن را واشنگتن تامین می کرد. از این تاریخ به بعد و با افزایش در آمدهای نفتی بود که شاه جاه طلبی های تازه ای یافت. او در فوریه سال 1967 (1345) به مسکو رفت و برای اولین بار حدود 110 میلیون دلار اسلحه روسی خریداری نمود. این نزدیکی به شوروی آمریکا را به فروش هر چه بیشتر سلاح به ایران تحریک کرد. به طوری که در سال 1969(1348) نیکسون در پی ترغیب کسینجر به ایران اجازه داد تا بدون هماهنگی با پنتاگون هر سلاحی را که مایل است به جز تسلیحات هسته ای از آمریکا بخرد ارتش ایران بدین ترتیب به گونه ای مدرن شد که در مرحله تازه ای قرار گرفت. بودجه نظامی ایران که در سال 1349 کمتر از یک میلیارد دلار (880 میلیون دلار) بود در سال 1357 یعنی درست قبل از انقلاب به حد 10 میلیارد دلار رسید.»

 

 

منبع: احسان نراقی، از کاخ شاه تا زندان اوین، ترجمه: سعید آذری، تهران، موسسه خدمات فرهنگی رسا، 1381، چاپ ششم، ص 172