اصلاحات ارضی در ایران تنها به دنبال حذف مالکان به عنوان یک قدرت سیاسی بود. به همین دلیل نیز کمتر به جنبه های اقتصادی آن توجه می شد. جالب آنکه حتی کسانی که در دستگاه حکومت بودند نیز به این مسئله توجه دارند و می پذیرند که این اصلاحات کمتر موفق بوده است . . .

کافه تاریخ- تاریخ شفاهی

 

اصلاحات ارضی در ایران تنها به دنبال حذف مالکان به عنوان یک قدرت سیاسی بود. به همین دلیل نیز کمتر به جنبه های اقتصادی آن توجه می شد. جالب آنکه حتی کسانی که در دستگاه حکومت بودند نیز به این مسئله توجه دارند و می پذیرند که این اصلاحات کمتر موفق بوده است:

«در سال 1960 موقعی که اصلاحات ارضی به مرحله اجرا گذاشته شد عملیات مربوط به آن بی هیچ برنامه ریزی کوتاه یا بلند مدت چنان عجولانه صورت گرفت که کاملا نشان می داد هیچ کس موقعیت و شرایط حاکم بر کشور را برای اجرای چنین اصلاحاتی مد نظر قرار نداده است و این البته وضعیتی بود که علاوه بر اصلاحات ارضی در مورد تمام پروژه های عمرانی کشور نیز صدق می کرد. گرچه برنامه اصلاحات ارضی چیزی جزء یک حرکت سیاسی حساب شده از سوی شاه برای کاستن از قدرت روستائیان و جلوگیری از خطر خیزش های انقلابی توسط کشاورزان محسوب نمی شد ولی چنانچه شاه همین اقدام را با حسن نیت و بهره گیری از یک گروه کارآمد و آگاه به اجرا در می آورد بی تردید از آن نتایج سودمندی برای کشور بدست می آمد.»

 

منبع: مینو صمیمی، پشت پرده تخت طاووس، ترجمه: حسین ابوترابیان، تهران، اطلاعات، 1368،ص 167