در میان تعداد بی شمار نقاشی هایی که در تاریخ کشیده شده تابلوی «تداوم حافظه» چندان شناخته شده نیست. این تابلوی پرمعنا در سال 1931 و توسط نقاش اسپانیایی سالوادور دالی کشیده شد.

این تابلو که  یکی از شناخته‌شده‌ترین آثار نقاش سوررئالیست اسپانیایی، سالوادور دالی است هم اکنون در اختیار موزه هنر مدرن در نیویورک است. دالی این اثر را در سال ۱۹۳۱ میلادی در پاریس و در جریان گذر اندیشه‌هایش از دیدگاه فرویدی به تصویر کشید. در این اثر، که بر پایه تئوری منحصر به فرد «نرمی» و «سختی» دالی شکل گرفته‌است، ساعت‌هایی جیبی به تصویر کشیده شده‌اند که به نحو خارق العاده‌ای نرم و انعطاف پذیر هستند.



توصیف تصویر: دالی بنا به گفته خود «بالاترین خشم امپریالیستی دقت» را درج کرده‌است طوری که اجسام سخت به نحو غیر قابل وصفی نرم شده‌اند و فلز، مانند تکه گوشتی فاسد مورچه‌ها را به خود جذب می‌کند. این اثر را می‌توان به عنوان نمایشی گرافیکی از نظریه نسبیت انیشتین دانست، جایی که اعوجاج زمان تحت تأثیر جاذبه شکل می‌گیرد.