ناصرالدین شاه در اوایل سلطنت خود به گرفتن روزه پایبند بود و از افطار تا سحر چند وعده غذا صرف می کرد.

برگزاری ماه رمضان در دربار ناصری نیز رنگ و بوی خاص خود را داشته چنانچه با گذشت 125 سال از کشته شدن ناصرالدین شاه ( اردیبهشت ماه 1275 ) خاطرات و نقل قول های شیرینی از ایام رمضان در دربار ناصرالدین شاه برجای مانده است. نقل است در ایام ماه رمضان در عهد ناصرالدین شاه ادارات دولتی به جای روز شب کار می کردند و روزها تعطیل بودند و شب ها نیز عبور و مرور در شهر آزاد بود و اسم شب و بگیر و ببند در کار نبود و شب نشینی و شب زنده داری تا سحرگاه ادامه داشت. گویا ناصرالدین شاه در اوایل سلطنت خود به گرفتن روزه پایبند بود و از افطار تا سحر چند وعده غذا صرف می کرد.

از افطار تا سحرگاه چهار نوبت خوردنی می‌خوردند از این قرار: "پیش‌افطاری" که عبارت بود از میوه‌های فصل و انواع پالوده و انگشت‌پیچ و عیره؛ "افطار" که از انواع آش و کوفته و کوکو و شامی و شیربرنج و فرنی و لرزانک و یخ‌دربهشت تشکیل می‌یافت؛ "شبچره" که نیمه‌شب صرف می‌شد و زولبیا و بامیه و پشمک از لوازم آن بود؛ و سرانجام "سحری" که بیشتر چند نوع پلو و چلو و خورش‌های مختلف بود.