مسیو ژول ریشار فرانسوی یکی پیشگامان هنر و فن عکاسی در ایران است که تاریخ‌ عکاسی‌ ایران به او مدیون است. وی در 1844، درحالی‌که بیست و هشت سال داشت، به ایران آمد و این خاک را به عنوان وطن دوم خود بـرگزید.

کافه تاریخ- کافه هنر

 

مسیو ژول ریشار فرانسوی یکی پیشگامان هنر و فن عکاسی در ایران است که تاریخ‌ عکاسی‌ ایران به او مدیون است. وی در 1844، درحالی‌که بیست و هشت سال داشت، به ایران آمد و این خاک را به عنوان وطن دوم خود بـرگزید. و جـز مدتی کوتاه، دیگر‌ آن‌ را ترک نکرد. آنچنان‌که مزارش نیز در گورستان قدیمی آب‌انبار قاسم خان- بر سر راه تهران به شهر ری واقع شده است. ورود ریشار به ایران مقارن است با‌ اواخـر‌ پادشـاهی‌ محمد شاه و آستانهء دوران ناصری‌. در‌ هنگامه‌ای‌ که ایرانیان خود را برای یک خیزش فرهنگی و اجتماعی به سود تجددخواهی آماده می‌کردند و بالطبع هر تخصصی که به انحای مختلف‌، ربطی‌ به‌ علوم جـدید داشـت، امـکان حضور و خودنمایی می‌گرفت؛ ژول‌ ریشار‌ کـه در انـگلیس طـب خوانده و بر زبان و ادبیات انگلیسی مسلط بود و البته با پدیده‌های نوظهور آن ایام آشنایی نیز‌ داشت‌، به‌ ایران آمد. وی در بدو ورود سمت مـعلمی زبـان فـرانسه‌ در یک خانوادهء ایرانی را پذیرفت. کمی بعد بخت آن را یـافت تـا از نایب السلطنه ناصر الدین‌ میرزا‌ عکاسی‌ کند و نام خود را به عنوان اولین عکاس ایرانی در 10 ذیقعده‌ 1260 / 12 نوامبر1844 ثبت نماید. خدمات متعددی از این مستشار خـارجی‌ در‌ تـاریخ معاصر ایران ثبت گردیده است. ریشار اولین کسی است که در ایام‌ پادشاهی‌ ناصر‌ الدین شاه مـأموریت عـکاسی از آثـار باستانی را بر عهده میگیرد (هرچند این پروژه‌ ناتمام‌ می‌ماند). او از ابتدای تأسیس دار الفـنون، جـزو مـعلمان آنجا بود و زبان فرانسه‌ و انگلیسی‌ تدریس‌ می‌کرد. بعدها جزو کارمندان وزرات انطباعات و دار الترجمه دولتی قـرار گـرفت و گـاه در سفارت انگلیس‌ سمت‌ کفالت و مترجمی داشت. و شاید به سبب مجموعه تلاش‌های او بود که نـاصر‌ الدیـن‌ شاه‌،در 1288 هـ ق لقب«خانی»را به وی داد.

منبع:

ذکـاء،یـحیی،تاریخ عکاسی و عکاسان پیشگام در ایران،انتشارات علمی و فرهنگی،1376، صص 3-8