اوباش شهرها همواره آلت بی ارادۀ دربارها و حکام بوده اند. در تهران و در تبریز و سایر شهرهای بزرگ این دسته همواره نقش آلت فعل را داشته اند. در واقعۀ توطئۀ میدان توپخانه اوباش تهران نقش مهمی بر عهده داشتند.

کافه تاریخ- کشکول

 

اوباش شهرها همواره آلت بی ارادۀ دربارها و حکام بوده اند. در تهران و در تبریز و سایر شهرهای بزرگ این دسته همواره نقش آلت فعل را داشته اند. در واقعۀ توطئۀ میدان توپخانه اوباش تهران نقش مهمی بر عهده داشتند. دو نفر از سردستگان اوباش، که رهبری اوباش را از طرف دربار بر عهده گرفتند،  «صنیع حضرت»  و « مقتدر نظام » نام داشتند. روز 9 ذی القعده دسته ای از اوباشان سنگلج به رهبری مقتدر نظام و گروهی از اراذل چاله میدان به سردستگی صنیع حضرت هرکدام از کوی خود راه افتاده رو به سوی مجلس و مسجد سپهسالار روانه شدند و چون از خیابانها گذشته به آنجا رسیدند، دو دسته به همرسیدند و چون میدان را تهی از حریف دیدند ناگهان به هیاهو برخاسته و به مجلس و مشروطه دشنام دادند و با این هیاهو و عربده از مدرسه بیرون آمده رو به سوی مجلس حرکت کردند و به سنگباران مجلس پرداختند و طبق دستور دربار رو به میدان توپخانه نهادند زیرا در میدان توپخانه قاطرچیان، شترداران، زنبورکچیان و توپچیان و غلامان کشیکخانه و سربازان فوج امیربهادر و سایر اوباش و اراذل تهران گرد آمده و چادرهای دولتی را می افراشتند و آشپزخانۀ بزرگی برپا کرده بودند. چون همۀ اوباش و اراذل شهر جمع شدند روضه خوانان و واعظان جیره خوار دربار به منبر رفته به نکوهش وبدگوئی از مشروطه پرداختند. همه فریاد میکشیدند «ما دین نبی خواهیم ، مشروطه نمی خواهیم.» این شعار از همان روز در زبانها افتاد.  

 

منبع:  سعید نفیسی، تاریخ اجتماعی و سیاسی ایران در دورۀ معاصر،تهران، اهورا، 1383، ص 35