یـکی از سـنگرهای نخبگان سیاسی که‌ در‌ روی‌ کار آمدن رضا خان نقش به‌سزایی داشتند، مطبوعات بود. از نگاه‌ تجددگرایان‌، رضا خان مرد عمل و مظهر اقتدار و صلابت، نظامی خشن، میهن‌دوست و عاشق اصلاحات بود.البـته ضـعف عمده‌اش‌ بی‌سوادی‌، ناآشنایی‌ با تمدن غرب، عدم تسلط بر زبان‌های خارجی و فقدان نقشه و برنامه‌ای مدوّن‌ برای‌ نوسازی‌ ایران بود که پیوند وی با تـجدیدگرایان را ضـروری می‌ساخت.

کافه تاریخ- کافه هنر

 

یـکی از سـنگرهای نخبگان سیاسی که‌ در‌ روی‌ کار آمدن رضا خان نقش به‌سزایی داشتند، مطبوعات بود. از نگاه‌ تجددگرایان‌، رضا خان مرد عمل و مظهر اقتدار و صلابت، نظامی خشن، میهن‌دوست و عاشق اصلاحات بود.البـته ضـعف عمده‌اش‌ بی‌سوادی‌، ناآشنایی‌ با تمدن غرب، عدم تسلط بر زبان‌های خارجی و فقدان نقشه و برنامه‌ای مدوّن‌ برای‌ نوسازی‌ ایران بود که پیوند وی با تـجدیدگرایان را ضـروری می‌ساخت. بنیان‌های‌ فکری‌ انـدیشه‌ تـجدیدطلبی، متأثر از نگرش‌های مجله کاوه بود و گردانندگان آن، پیشتازان اصلاحات و نوسازی غربگرایانه در‌ ایران‌ شمرده می‌شدند. سید حسن تقی‌زاده، کاظم‌زاده، محمد علی جمال‌زاده، محمد قزوینی و ابراهیم پورداوود‌، از‌ راه بـررسی انتقادی ارزش‌ها، مواریث اجـتماعی- دیـنی، باورهای ملی و اندیشه‌های رایج در کشور، به طرح‌ لزوم‌ اتحاد و یکپارچگی ملی، ناسیونالیسم ایرانی، حفظ تمامیت ارضی و نوسازی کشور پرداخته و در این‌ راه‌، به‌ انتشار مقالات تحقیقی درباره گذشته تاریخی، ادبی و مـیراث عـلمی ایرانیان پرداختند. بیشتر نویسندگان و گردانندگان این‌ نشریات‌ و در رأس آنها تقی‌زاده، به‌عنوان معماران فکری و سیاسی در خدمت رضا خان‌ قرار‌ گرفتند‌ و فرآیند نوسازی و شبه مدرنیسم ایران را سرعت بخشیدند. مجله کاوه در تحکیم پایه‌های فـکری و تـجددگرایی‌ دورۀ‌ 1307‌-1302 نقش مـستقیم و آشکار داشت.

 

منبع:ملایی‌توانی،علیرضا، مشروطه و جمهوری،تهران،نشر گسترده،1381، صص 159-160