در دوره ی حکومت قاجارها، تمامی دولتها و حتی شاهان قاجار چـاره ی توسعه و پیشرفت کشور را در همانند شدن با غرب (به عنوان غـیر) می دانستند ؛ اما همین تقلاها نـیز از آن جــا که ریشه در عمق نداشت راه به جایی نمی برد: «اولین کار در این زمینه ، آشنایی با فنـون نظامی بود. تازه در همین اواخر بود که ضرورت این امر احساس شد که پای چنـد فـن از فنون غیرجنگی و مربوط بـه زمـان صلح را نیز به ایـران بـاز کننـد.
کافه تاریخ- کشکول
در دوره ی حکومت قاجارها، تمامی دولتها و حتی شاهان قاجار چـاره ی توسعه و پیشرفت کشور را در همانند شدن با غرب (به عنوان غـیر) می دانستند ؛ اما همین تقلاها نـیز از آن جــا که ریشه در عمق نداشت راه به جایی نمی برد: «اولین کار در این زمینه ، آشنایی با فنـون نظامی بود. تازه در همین اواخر بود که ضرورت این امر احساس شد که پای چنـد فـن از فنون غیرجنگی و مربوط بـه زمـان صلح را نیز به ایـران بـاز کننـد. بـا بـی برنـامگی و بی هدفیِ دولت آن عهد (فتحعلی شاه )، اروپاییها درست مانند زرافه و فیل ها به این درد می خوردند که به معرض نمایش گزارده شوند! ایشان حقوق های گزاف مـی گرفتنـد امــا خـدمات آنـان بــه هـیچ وجـه مـورد اسـتفاده قـرار نمـی گرفـت. » بی نتیجگیِ اقدامات تا جایی بوده که ناصرالدین شاه نیز از آن شــکوِ ه داشـته اسـت : «مـا هزاران جور آدم را در پایتخت گرد آورده و هر چیز مـسخره ای کـه عــرب هـا، تـرکهـا، مغول ها و فرنگیها داشته اند از آنان اقتباس کرده ایم . کوچک و بزرگ ، رئیس و مرئوس ، عاقل و دیوانه را مخلوط کـرده و اسـم این معجون را حکومت اعلاء نهاده ایم »
منبع: گروته ، هوگو ، سفرنامه گروته ، محمد جلیلوند، تهران : مرکز، 1369، ص 228