کتاب حاجی بابا نوشته جیمز موریه-نمایندگان انگلستان در ایران- است. روی اینکه حاجی بابا چه کسی بوده، بحث است. یکی از کسانی که خارج رفته، حاجی بابا افشار است که طبیب است و خوش نام هم نیست.

کافه تاریخ- اخبار تاریخی

 

از جمله آثاری که در تاریخ ایران نگارش یافته و البته به وسیله خارجی ها نیز نوشته شده است، کتاب حاجی بابا اصفهانی است. مهمترین ویژگی این کتاب آن است که مبتنی بر تحقیر ملی ایرانیان نگاشته شده است:

«کتاب حاجی بابا نوشته جیمز موریه-نمایندگان انگلستان در ایران- است. روی اینکه حاجی بابا چه کسی بوده، بحث است. یکی از کسانی که خارج رفته، حاجی بابا افشار است که طبیب است و خوش نام هم نیست. در تاریخ و در اسناد و مدارک مربوط به او درج است که طبیب بوده ولی بعدا به خدمت دستگاه قاجار درآمده است. یکی از نمایندگان خارجی می نویسد که دیده است او شرب خمر می کرد. وقتی به او گفته شد که شما مسلمان هستید چرا شراب می خورید، پاسخ داد که من طبیبم و اینجا هوا سرد است؛ می خواهم بدنم گرم شود. برخی می گویند این فرد همان حاجی بابا بوده است. او خودش هم وقتی این کتاب را دید، خیلی ناراحت شد. کتاب حاجی بابا نشان از یک جریان منحط داخلی و گویای تعبیر تحقیرآمیز خارجی نسبت به ایران می باشد.»1

 

1-موسی نجفی و موسی فقیه حقانی، تاریخ تحولات سیاسی ایران، تهران، موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، 1393، چاپ نهم، ص 216-217