جشن گل سرخ یکی از آیین های شادی آور بهاری
1 تير 1397 ساعت 17:23
جشن گـل سـرخ در فصل بهار و هنگام غنچه کردن گل های سرخ و نـرگس آغاز میشد در این زمان مردم به تـفریحات گـوناگون سرگرم میشدند. این جشن ، تا هنگامی که گل سرخ بود، ادامه مـی یافت . در ایـن جشن ، الحان مختلف به گوش می رسید و کـودکان مـشعل بـه دست در کوی و برزن میگشتند و به هر کـه مـیرسیدند، مشت مشت گل سرخ بر سر و رویش میریختنـد و در مقابل پولی میگرفتند.
کافه تاریخ- کافه هنر
جشن گـل سـرخ در فصل بهار و هنگام غنچه کردن گل های سرخ و نـرگس آغاز میشد در این زمان مردم به تـفریحات گـوناگون سرگرم میشدند. این جشن ، تا هنگامی که گل سرخ بود، ادامه مـی یافت . در ایـن جشن ، الحان مختلف به گوش می رسید و کـودکان مـشعل بـه دست در کوی و برزن میگشتند و به هر کـه مـیرسیدند، مشت مشت گل سرخ بر سر و رویش میریختنـد و در مقابل پولی میگرفتند. مردان و زنـان، تـمام روز به بیـرون شـهر مـیرفتنـد و در حـالی کـه به هـمدیگر گـل سـرخ پرتـاب مـی کردنـد، بـازیهـای مختلـف انـجـام مـیدادند. مردم ایران این رسم را «گلریزی» مینامیدند؛ زیرا ایـن گـل سـرخهـا را در خانه هـا پخـش میکردند. این مراسم یک هفته تـا ده روز ادامه داشـت و در ایـن مـدت از مـهمانان پذیرایی میشد. بـراساس آنچه بسیاری از گردشگران و سفرنامه نویسـان گـزارش کـرده انـد، جشن گل سرخ در اصفهان برگزار مـیشد. پیـتر دلاواله ، جهـانگرد ایتالیـایی نیـز که در دوره صـفوی بـه اصـفهان سفر کرده، در ســفرنامه اش از بـرگـزاری جشـنی به نام «جـشن گـل سرخ» در اصفهان یاد کرده است: «در ماه اول بهار، وقتی که گل سـرخ مـیشـکفد، یـک مـجـالس شــادی ترتیب میدهند و در آن روز از شهر بیرون میروند و بـه بـازی و تفریح مـشغول مـیشوند و گـل سـرخ بـر سـر و روی هــم مـیریزنـد. در شـهر نیـز مـردم در قهوه خانه ها به آواز و شادی برمـیخیزنـد و هنگـام شـب ، جمـع دیگـری کـه طـبق هـای پر از گل سرخ بر سر و شمع هـای فـراوان و چـراغ و مـشـعل بــه دسـت دارند، بـا خـنده و تفریح به سر و روی مردم گل مـیپاشـند و درخواسـت پـول میکنند. در بعضی جاهای دیگر، اغلب در خارج از شـهر، [مـردم] هـنگـام روز جـمع مـیشوند و ضمن برگزاری مراسم مشابهی بـه سـر و روی یـکـدیگر گــل مـیافشانند و شـادی مـیکنند»
منبع: دلاواله ، پیتـرو ، سفرنامه پیترو دلاوالـه، ترجمـه شــعاعالـدین شــفا، تهران: علمی و فرهنگی، 1348، صص 86-87
کد مطلب: 37026