اولین عکاس حرفه‌ای ایران آقا رضا فرزند میرزا اسماعیل‌ جـدید الاسلام بود که تحت‌ آموزش یک عکاس فرانسوی به نام فرانسیس کارلهیان‌ قـرار گرفت. آقا رضا در‌ 1280‌ هـ. ق/1863 م. به لقـب«عـکاس‌باشی» مفتخر شد. وی بعدها «آجودان مخصوص» و سپس‌ «اقبال السلطنه» لقب گرفت.

کافه تاریخ- کافه هنر

 

اولین عکاس حرفه‌ای ایران آقا رضا فرزند میرزا اسماعیل‌ جـدید الاسلام بود که تحت‌ آموزش یک عکاس فرانسوی به نام فرانسیس کارلهیان‌ قـرار گرفت. آقا رضا در‌ 1280‌ هـ. ق/1863 م. به لقـب«عـکاس‌باشی» مفتخر شد. وی بعدها«آجودان مخصوص» و سپس‌ «اقبال السلطنه» لقب گرفت. سبک عکاسی آقا رضا متأثر از استادش کالهیان بود و هر دو به عکاسی پرتره گرایش‌‌ داشتند.اما سبک خاص عکاسی آقا رضا، مـستقل و به دور از عرف رایج عکاسی درباری‌ ایران آن سال‌هاست. این سبک عکاسی پرتره با دیدگاه واقع‌گرایانه مستند اجتماعی، نمایانگر حرفه‌ها و طبقات اجتماعی‌ ایران‌ است. عکس‌های عمله گچ‌کار باغ طهران،کارگر ساختمان با بـیل و چـهارپایه،ابو الحسن خان‌ قوشچی، کربلایی کاظم خان ملا،حاجی میرزا بیک فراش و اسقف ناشناس بهترین دلیل‌ برای این مدعا‌ هستند‌. در این نوع عکاسی پرتره، بازسازی واقع‌گرایانه چهره که خصوصیات شخص را آشکار می‌سازد، هدف اصلی است. ایـن‌گونه عـکس‌ها تابع عقاید مرسوم و کلیشه‌ای عکاسی‌ پرتره آن دوران نیستند و عموما‌ از‌ یک‌ پس‌زمینه خاکستری، سفید یا سیاه‌(خنثی‌)در‌ پشت موضوع بهره می‌برند. آقـا رضا بر اثر استعداد ذاتی و هوش و درایت خویش،مراحل ترقی را یـک‌به‌یک طـی‌ کـرد،و در‌ سال‌های‌ آخر عمر که کمتر به عکاسی اشتغال داشت به مناصب و مقام‌های‌ مهم دولتی دیگر دست یـافت:‌ ‌ریـاست «اداره کل توپ‌های ممالک محروسه» در 1290، وزارت قورخانه در در 1301‌ و مدیریت‌ اداره‌های باروت‌کوبی، شوره‌پزی و گوگردسازی در 1302 برعهده وی نهاده شـده بـود.در هـمین سال والاترین لقب درباری یعنی اقبال السلطنه‌ از سوی شاه به او واگذار شد.القابی که‌ پسـوند‌ «سلطنه‌»دارند، شاخص‌ترین القاب دوره‌ ناصری‌ هستند‌.

 

منبع:علی اکبر ولایتی،تـاریخ‌ ‌روابـط‌ خارجی‌ ایران دوران‌ ناصر‌ الدین‌ شاه و مظفر الدین شاه‌،چاپ دوم، تهران،  مؤسسه‌ چاپ و انـتشارات وزارت امـور خـارجه، 1375، ص 145