کافه تاریخ- تاریخ شفاهی
خرید و واردات تکنولوژی از غرب یکی از سیاستهای محمدرضا شاه بود که در اواخر دهه 50 سرعت بیشتری به خود گرفت. اما اکثر تکنولوژیهایی که وارد میشدند یا پایه تولیدی نداشتند و یا اینکه با نیازهای جامعه تطابق نداشتند. از این رو خرید بسیاری از آنها تنها اتلاف منابع مالی کشور و تحمیل هزینههای گزاف بود:
«طی راه حسنلو، ماشین آلات عظیم کشاورزی را دیدیم که بلا استفاده در مزارع افتاده بودند. یکی از داوطلبان سپاه صلح تعریف کرد که این ماشین آلات از کشورهای مختلفی خریداری شده بی آنکه قبلا پیش بینی برای لوازم یدکی و خدمات تعمیراتی آنها شده باشد و همینکه نقصی روی میداد آنها را در صحرا رها میکردند. اسراف کاری و خرید بی رویه وسایل پیچیده در همه جای ایران دیده می شود. بیاد داستانی افتادم در باره خرید کارخانهای در شیراز. مردم آن نواحی به شیر پاستوریزه احتیاج داشتند، اما به عوض آنکه به حرف حساب گوش کرده و تمامی کارخانه را از یک سازنده بخرند، هر قسمت آن را از کشوری خریداری کردند و در نتیجه ساختمان کارخانه شش سال به طول انجامید.»1
1-سینیا هلمز، خاطرات همسر سفیر، ترجمه اسماعیل زند، تهران، نشر البرز، ص 126