از کودتای 28 مرداد به بعد محمدرضا شاه و دربار به طور مؤثر در انتخابات مجلس دخالت می‌کردند و با استفاده از شیوه‌های مختلفی، همچون به کارگیری نیروهای امنیتی، تعیین و گزینش داوطلبان مورد نظر و حذف نامزدهای مستقل در جریان انتخابات اعمال نفوذ می‌کردند.

کافه تاریخ- اخبار تاریخی

 

بعد از کودتای 28 مرداد 1320، بسیاری از نهادهای قانونگذاری و مدنی اختیار و قدرت قانونگذاری خود را از دست دادند و تسلط شاه و رژیم بر آنها گسترش یافت. مجلس از جمله نهادهای مهمی بود که به نهاد اعمال قدرت شاه تبدیل شد و بسیاری از نمایندگان با انتخاب شاه به مجلس راه می‌یافتند:
«از کودتای 28 مرداد به بعد محمدرضا شاه و دربار به طور مؤثر در انتخابات مجلس دخالت می‌کردند و با استفاده از شیوه‌های مختلفی، همچون به کارگیری نیروهای امنیتی، تعیین و گزینش داوطلبان مورد نظر و حذف نامزدهای مستقل در جریان انتخابات اعمال نفوذ می‌کردند. به طور مشخص از دوره هجدهم مجلس شورای ملی و دو دوره دوم مجلس سنا، دخالت شاه در تعیین ترکیب نمایندگان مجلس به حدی بود که این مجالس با اعضای یکدست و انتصابی آن خاطره مجالس دوره ششم تا سیزدهم رضاشاهی را در ذهن زنده می‌کردند. در دوره نوزدهم دخالت دولت و شخص شاه در انتخابات شدیدتر شد به گونه‌ای که این دوره با ترکیبی که به مجلس راه یافته بود، یکی از بی سروصداترین و مطیع‌ترین ادوار قانونگذاری پس از شهریور 1320 بود.»1


1-علیرضا ازغندی، تاریخ تحولات سیاسی و اجتماعی ایران، 1320- 1357، تهران، سمت، 1384، چاپ سوم، ص 220