انگلستان با اعزام سه تن از زبدهترین و کار کشتهترین مأمورین خـود بـه ایران از سال 1800 میلادی- یازدهمین سال پادشاهی فتحعلی شاه، بنامهای سرهارفورد جونز، جیمز موریه(مولف کتاب حـاجی بـابای اصفهانی) و جی.بی. فریزر که هرسه نفر از اعضای برجسته فراماسونری انگلستان بـودند،اقـدام به جلب درباریان،رجال و اشراف به مـحفل فـراماسونری نـمودند.
کافه تاریخ- تاریخ شفاهی
انگلستان با اعزام سه تن از زبدهترین و کار کشتهترین مأمورین خـود بـه ایران از سال 1800 میلادی- یازدهمین سال پادشاهی فتحعلی شاه، بنامهای سرهارفورد جونز، جیمز موریه(مولف کتاب حـاجی بـابای اصفهانی) و جی.بی. فریزر که هرسه نفر از اعضای برجسته فراماسونری انگلستان بـودند،اقـدام به جلب درباریان،رجال و اشراف به مـحفل فـراماسونری نـمودند. دولت انگلستان توسط این عوامل خود با ایـجاد لژهـای فراماسونری،رابطه مستقیم مخفی و تشکیلاتی و مطمئن با شخصیتهای مؤثر در طبقه حاکمه و دستگاه حـکومتی بـر قرار نمود و عملا آنان را بـه اسـتخدام خود در آورد.اعـضاء ایـن لژهـا از گروههای مختلف اجتماعی که به نـحوری در سـیستم حکومتی و اداری بودند تشکیل میگردید.این افراد از عالیترین مقامهای حکومتی تا مترجمین و مـنشیهای حـکومتی و یا در استخدام سفارتخانهها و کنسولگریهای انگلیس و دیـگر کشورها را شامل میگردیدکه در ازاء انـجام خـدمات از آنان حمایت یا مزد پرداخـت مـیگردید.این فعالیت و همکاری زمینه ترقیات بعدی آن میشد.علاوه بر این جمعی از تجار و مـلاکین بـزرگ نیز عضو لژهای فراماسونری بـودند. این عملیات و اقدامات نفوذ انگلیسی ها در دربار ایـران آنـقدر توسعه یافت کـه فـتحعلیشاه آشـکارا همه مسائل موردنظر و امـور سیاسی را با وزیر مختار انگلیس در ایـران «سـر گور اوزلی» در میان مینهاد و صمیمیت فوق العادهای بین او و پادشاه و درباریان بوجود آمده بود».
منبع:اسماعیل رائیـن، حـقوقبگیران انـگلیس در ایران،چاپ هشتم ، تهران، جاویدان، 1374، ص 33