در زبان فارسی هم اصطلاحات زیادی که مربوط به اسبدوانی است، وارد زبان محاوره شده است. از قبیل میدان را خالی دیدن» «یکه تاز میدان شدن که به معنی پیش افتادن است.

کافه تاریخ- سبک زندگی

 

مسابقه اسب دوانی یکی از مسابقات سوارکاری در دوره قاجار بود که البته قدمت آن به دوران پیش از قاجار بازمی‌گردد. با این حال اروپائیانی که شاهد برگزاری آن بوده‌اند، سبک برگزاری و اجرای آن را بسیار شبیه به مسابقات اسب دوانی در اروپا دانسته‌اند:
«مسابقات اسبدوانی در ایران کاملا شبیه به مسابقات ما اروپاییان است. معمولاً شش دور مسابقه برگزار می‌شود و اسبها به دور دیوار یکی از باغهای سلطنتی که روبروی عمارت اسبدوانی واقع شده است و مسافتش نیم فرسخ یا ۹۰۰۰ پاست، می دوند. تعداد دورهای مسابقه با تعداد بیرقهایی که نصب گردیده، مشخص شده است. در نخستین دور، اسبها باید شش بار به دور دیوار بدوند، در دور دوم پنج بار در دور سوم چهار بار و به همین ترتیب تا دور ششم که فقط یک بار به دور آن می دوند. جایزه برنده دور اول مسابقه، یکصد تومان (۷۰۰ مارک) است که آن را درون کیسه‌ای سبز رنگ به برنده می‌دهند. اسبها، که دمهایشان را بافته اند، بیشتر از نژاد ترکمن هستند و چابک سواران، مردان جوانسالی می‌باشند که چکمه های چرمی به پا دارند و عمامه ای بر سر و لباس‌های محلی ابریشمین کمرنگی پوشیده اند. رنگهای زرد و سبز و قرمز علامت گروههای مختلف را تشکیل می دهد. در زبان فارسی هم اصطلاحات زیادی که مربوط به اسبدوانی است، وارد زبان محاوره شده است. از قبیل میدان را خالی دیدن» «یکه تاز میدان شدن که به معنی پیش افتادن است.»1


1-هینریش بروگش، در سرزمین آفتاب: دومین سفرنامه هینریش بروگش، ترجمه مجید جلیلوند، تهران، نشر مرکز، 1374، صص 92- 93