فرقه شیخیّه توسّط شخصی به نام شیخ احمد بن زین الدّین أحسائی در اوایل قرن سیزدهم هجری قمری ابتدا در احساء و عراق و سپس در ایران اعلام موجودیّت کرد.  از این فرقه با عناوین دیگری مثل «پایین‌سریّه» نیز یاد شده است.

فرقه شیخیّه توسّط شخصی به نام شیخ احمد بن زین الدّین أحسائی در اوایل قرن سیزدهم هجری قمری ابتدا در احساء و عراق و سپس در ایران اعلام موجودیّت کرد.  از این فرقه با عناوین دیگری مثل «پایین‌سریّه» نیز یاد شده است. علّت بکار بردن اصطلاح «شیخیّه» برای پیروان این فرقه، آن است که رهبران این فرقه افکار و عقاید خود را که با عقاید شیعیان متفاوت است، از شیخ احمد احسائی اخذ کرده‌اند؛ به آن‌ها «شیخیّه» به معنای پیروان و تبعیّت کنندگان از شیخ گفته می‌شود.