گاهی خزندگان زهردار از صحاری اطراف بدین اماکن مسکونی روی‌آور شده در آن جایگیر می‌شوند و گاه غیر از آب‌های بد ناسالم یا شور که موقع عبور از شن‌های نمك اندود طعم آنرا بخود گرفته است چیزی در آن یافت نمی‌شود.

سبک خانه‌های ایرانیان در دوره قاجار پییش از آنکه متأثر از هنر و سلیقه آنان باشد متأثر از عوامل محیطی و مخاطرات آن بود. این عوامل تأثیر مخربی بر روند زندگی قاجاریان داشت و زندگی آنان را تحت‌الشعاع قرار داده بود.
«یکبار که زمین تر شد علف، گندم، برنج، سبزی، پنبه، درخت‌های کو چك، درخت‌های میوه درخت‌هائی که برای سایه و زینت غرس می‌شود مثل بید و سپیدار و چنارو نارون بار شد محسوسی نمو می‌کند و چنان طراوت و رنگی دارد که با الوان بیابان رنگ‌های متضادی تولید می‌کند. خانه‌های قشنگ و کلاه فرنگی‌ها و مساجد و عمارات از میان این باغات میوه نمایان است ولی برای ایرانیان این زندگانی آسوده گران تمام می‌شود. گاهی خزندگان زهردار از صحاری اطراف بدین اماکن مسکونی روی‌آور شده در آن جایگیر می‌شوند و گاه غیر از آب‌های بد ناسالم یا شور که موقع عبور از شن‌های نمك اندود طعم آنرا بخود گرفته است چیزی در آن یافت نمی‌شود. بالاخره انسان در این اماکن مواجه با تمام پیش‌آمدهائی است که در تابستان از کمی هوا با بخار زیاد آب در ممالك مرطوب حاصل می‌شود. تمام این مقدمات مذکوره لااقل می‌فهماند که چرا سكنه اغلب ایالات ایران عموماً مانند اشخاص مريضند و چرا قسمت اعظم زندگانی خودرا صرف تغيير مكان می‌کنند.»


منبع: پیرآمده ژوبر، مسافرت به ارمنستان و ایران، ترجمه محمود هدایت، تهران، شرکت چاپخانه تابان، 1322، صص 131- 132