در دربار حلول سال نو را چه در نیمه شب باشد و چه دیرتر با «سـلام» جشن می‌گیرنـد که فقط علما، سادات و مأمورین عالی‌مقام و مقرب الخاقان، و چنـدنفر از افسـران ارکان حرب در آن مراسم دعوت دارنـد...

عید نوروز برای قاجاریان اهمیت خاصی داشت و همه مردم اعم از درباریان و مردم عادی با انجام مراسماتی خاص آن را جشن می‌گرفتند. البته شیوه جشن مردم با پادشاه و درباریان تا حدودی متفاوت بود و با تشریفات خاصی برگزار می‌شد: 
«روز قبل از عید همه به حمام می‌روند و سـر را حنا می‌گذارند و ناخن‌ها را رنگ می‌کنند. پارسی‌ها حتی تمام بدن خود را به استثنای صورتشان حنا می‌گذارنـد تا پوسـتشان به رنگ زرد درآید. در دربار حلول سال نو را چه در نیمه شب باشد و چه دیرتر با «سـلام» جشن می‌گیرنـد که فقط علما، سادات و مأمورین عالی‌مقام و مقرب الخاقان، و چنـدنفر از افسـران ارکان حرب در آن مراسم دعوت دارنـد. در کوشـکی در داخل «دیوانخانه» که یک تالار هشت ضـلعی را تشـکیل می‌دهد و در آن حوضـی و فواره‌ای است حضور به هم می‌رساننـد. قسـمت زیرین دیوارها، از مرمر سـفید ساخته شده است که بر آن نقوش برجسـته و خطوط زیبائی به رنگط  لائی و آبی به سـلیقه تمام، دیده می‌شود؛ قسـمت بالا و تمام سـقف هم آینه‌کاری است. درکف تالار، یک فرش گرانبهای ایرانی با نقوش ظریف و رنگ‌های جاندار روشن، گسترده‌اند.»


منبع: یاکوب ادوارد پولاک، سفرنامه پولاک: ایران و ایرانیان، ترجمه کیکاووس جهانداری، تهران، انتشارات خوارزمی، 1368، چاپ دوم، ص 256