سفیر مرا تحت نظر قرار می‌داد و می‌نگریست تا چنانچه کوچکترین تماسی با مأمورین دولت شوروی پیدا کنم آن را به دولت خود گزارش دهد و سقوط دولتم را فراهم نماید.

آمریکا و انگلیس بارها با نقشه‌های متعدد تلاش نمودند تا موجبات سقوط دولت مصدق را فراهم آوردند. یکی از نقشه‌هایی که آنان در این رابطه استفاده نمودند موضوع پررنگ کردن خطر کمونیسم و اثبات رابطه دکتر مصدق با شوروی و حزب توده بود. درواقع دو کشور با داستان‌های دروغین درصدد بودند مصدق را از حامیان شوروی و کمونیسم نشان دهند.
«ایدن و آچسن دو وزیر خارجه انگلیس و آمریکا ساکت ننشستند و از کنفرانس آتلانتیک شمالی که سه ماه بعد در لیسبون تشکیل گردید و هر دو در آن عضویت داشتند استفاده نمودند و روز ۲۰ فوریه ۱۹۵۱ مذاکرات خود را در خصوص نفت ایران از سرگرفتند و قدر مسلم این است که دولت انگلیسی پیشنهاد کرده بود دولت آمریکا در کار استخراج نفت ایران شرکت کند و شخص دیگری جانشین من بشود تا بتواند قانون امتیاز نفت را از مجلس بگذراند. پس از این کنفرانس عمال ایرانی و فداکار انگلیس در ایران شروع به کار کردند و هر کدام به نحوی نقشه سقوط دولت من را طرح می‌نمودند و با هندرسن سفیر آمریکا و یکی از عمال بسیار مؤثر سیاست انگلیس در ایران مذاکره می‌نمودند و سفیر مرا تحت نظر قرار می‌داد و می‌نگریست تا چنانچه کوچکترین تماسی با مأمورین دولت شوروی پیدا کنم آن را به دولت خود گزارش دهد و سقوط دولتم را فراهم نماید که در آن مدت فقط یک یا دو مرتبه سادچیکن سفير شوروی به خانه من آمد و راجع‌به شيلات بحرخزر که قرارداد آن در بهمن ماه ۱۳۳۱ منقضی می‌شد مذاکره کرد.»


منبع: محمد مصدق، خاطرات و تألمات دکتر مصدق، به کوشش دکتر ایرج افشار، تهران، انتشارات محمدعلی علمی، 1364، ص 184