جدا از آدابی مثل کيسه کشيدن ، مشت و مال دادن ، حنابستن پوست و مـو و کوتـاه کـردن ريش و تراشيدن موي سر که بسياري از اوقات‌ توسط‌ اين گـروه انـجام مي شد، آنها مهارت هاي ديگري نيـز داشتند .

در‌ حمام‌ های ایران قدیم جدا از افرادي مثل کارگران حمام يا جامه دار، که وظيفه اش حفاظت از اموال و لبـاس هـاي مردم بود، مهم ترين و تاثيرگذارترين قشر در جـريان اسـتحمام ، دلاک ها بودند‌ که‌ حمام آن عصر بدون آنهـا معنايي نداشت . جدا از آدابي مثل کيسه کشيدن ، مشت و مال دادن ، حنابستن پوست و مـو و کوتـاه کـردن ريش و تراشيدن موي سر که بسياري از اوقات‌ توسط‌ اين گـروه انـجام مي شد، آنها مهارت هاي ديگري نيـز داشتند . در فهرست مهارت هاي برخي از دلاک ها اموري مثل حجامت کردن ، زالو انداختن ، دندان کـشيدن و... نیز آورده شده است. از ديگر کـارکردهاي بهداشتي فرهنگ استحمام ايرانيان آن عهد، رسم‌ حنا‌ بستن‌ بود کـه بـسيار رواج داشـت و از زن و مـرد تا پير و جوان بـه آن مقيـد‌ بودنـد‌. ايـن عمـل ، جـدا از جنبه ي زيبايي باعث تقويت موها ميشد. بسياري از ناظران‌ ، موي‌ مـشکي‌ ‌ ‌پرپشـت ايرانيـان را از فوايد حنا بستن برشمرده اند. استفاده ي درماني حنا، تنها اختصاص‌ به‌ مـوها نـداشـت و از آن بـراي درمان اعضاي سرمازده ، خراش ها، محل پيچ خوردگي‌ و التهـاب‌ هـاي‌ مختـصر مفصلي نيز استفاده ميکردند و اين تـصور وجود داشت که حنا باعـث تقويـت پوسـت هـم‌ مي‌ شود.  براساس گزارش هـاي موجود در ايران آن عهد، جوش هـاي جـلدي‌ (اگزما‌) بـسيار‌ نادر بود و استحمام مرتب ايرانيان از دلايل آن شمرده ميشد.  به روايتـي در آب و هـواي‌ خشک ايران در آن عصر‌ بدون‌ آنگونه حمام هـا، افـراد نمي توانستند مدت زيادي سالم بمانند.  


منبع: راوندي‌ ، مرتضي‌ ، تاريخ اجـتماعي ايران ، ج٤ (بخش اول)، تهران : نگاه ، 1382، ص56