فروغی در خصوص انتخابات دوره سیزدهم اظهار داشت من هم فساد آن انتخابات را می‌دانم ولی فعلا مصلحت نیست کشور را در جنجال یک انتخابات آزاد قرار دهیم که اشغالگران فعلی کشورمان دچار نگرانی فعالیت رقیب خود در کارشکنی ارسال اسلحه برای شوروی قرار گیرند.

تقلب همچنان یکی از شاخصه‌های انتخاب نمایندگان در سال‌های اشغال کشور توسط متفقین بود. در این سال‌ها انتخابات گذشته از آنکه میراثی از انتخابات تقلب‌آمیز دوره رضاشاه بود، به دلیل مصلحت سیاسی و عدم تحریک قدرت‌های اشغالگر با فساد زیادی روبرو بود.
«از جمله انتقادات شدید مربوط به انتخابات مجلس سیزدهم بود که طبق معمول رضاشاه، نامزدهای انتخابات با تلگراف رمز قبلاً به شهرستان‌ها ابلاغ شده بود و همان اشخاص فرمایشی را به سمت وكيل مجلس به وزارت کشور گزارش می‌کردند. نظر به اینکه چند ماه بعد از تشکیل دولت فروغی مجلس دوازدهم پایان می‌یافت با آنکه قبلاً انتخابات مجلس سیزدهم در سلطنت رضاشاه پایان یافته همان وکلای مجلس دوازدهم (قریب به اتفاق) وکلای مجلس سیزدهم معرفی شده بودند انتقادات زیادی از آن انتخابات به عمل می‌آمد و از مرحوم فروغی خواسته می‌شد که آن انتخابات فرمایشی را کان لم یکن محسوب نموده «انتخابات آزاد دوره سیزدهم» را اعلام دارند. در این خصوص نیز ملاقاتی بین خودم با چند نفر از مخالفین با مرحوم فروغی که کسالت او بیشتر شده بود به میان آمد و آن مرحوم اظهار داشت من هم فساد آن انتخابات را می‌دانم ولی فعلا مصلحت نیست کشور را در جنجال یک انتخابات آزاد قرار دهیم که اشغالگران فعلی کشورمان دچار نگرانی فعالیت رقیب خود در کارشکنی ارسال اسلحه برای شوروی قرار گیرند به علاوه لايحه قرارداد با آنها را داریم که از مجلس به سرعت تصویب باید بشود که ما را این دور اندیشی قانع نمود.»


منبع: ابوالحسن عمیدی نوری، یادداشت‌‌‌های یک روزنامه‌نگار، جلد 2، تهران، مؤسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران، 1383، ص  22