در سند زیر که به سال 1337 بازمیگردد، روحیه و منش «اسدالله علم» وزیر دربار شاه به نقل از هم حزبیهایش به خوبی نشان داده شده است: «آقای علم رهبر آن حزب برای خود مقام (آقائی) قائل است و افراد حزبی را مجبور میسازند که ایشان را با نام (آقا) صدا بزنند و بخوانند.»