در سال 1890 ميلادي ، دولت وقت ايران مجوز تاسيس نخستين شركت درشكه ‌راني را به يكي از كارمندان عالي‌رتبه وزارت امور خارجه ايران، ميرزا جواد خان داد و به اين ترتيب او 30 دستگاه كالسكه را از ديار فرنگ وارد كشورمان كرد و در مراسمي در ماه نوامبر 1890 (مطابق با ۱۲۶۹ هجري شمسي) با ورود آنها به خيابان‌هاي تهران جشن گرفته شد.

رشد تهران به عنوان يك شهر يكصدهزار نفري در سال 1890 ميلادي ضرورت ايجاد شكلي از حمل و نقل عمومي را پيش كشيد؛ سرويس حمل و نقلي كه سبب براه افتادن يك خط درشكه راني از شرق تا غرب تهران گرديد .
در سال 1890 ميلادي ، دولت وقت ايران مجوز تاسيس نخستين شركت درشكه ‌راني را به يكي از كارمندان عالي‌رتبه وزارت امور خارجه ايران، ميرزا جواد خان داد و به اين ترتيب او 30 دستگاه كالسكه را از ديار فرنگ وارد كشورمان كرد و در مراسمي در ماه نوامبر 1890 (مطابق با ۱۲۶۹ هجري شمسي) با ورود آنها به خيابان‌هاي تهران جشن گرفته شد.
درشكه‌هاي يك اسبه در چهار نقطه تهران مي ايستادند : ميدان توپخانه ، سبزه ميدان ، اطراف سفارت انگليس و ميدان سرچشمه . اين درشكه‌ها براي مسافرت و يا براي ساعتي كرايه مي‌شدند . در زمستان نرخ آن به قرار زير بود : براي مسافرتي كه فراتر از محدوده شهر نبود يك قران و پنج شاهي ؛ براي يك ساعت دو قران و ده شاهي در محدوده شهر و يا سه قران در خارج از محدوده شهر؛ نرخ سفر به شميران چهار قران بود . درشكه‌هاي تك اسبه در محلات عمومي از بامداد تا سه ساعت پس از شامگاه مي‌ايستادند . آنهايي كه براي زمانهاي پس از ساعات مقرر درشكه لازم داشتند مي‌توانستند از دواير شركت درشكه راني در خيابان اميريه درشكه مخصوص كرايه كنند .