زنان لهستانی پس از آنکه از شوروی وارد ایران شدند، در وضع اسفناکی بسر می‌بردند و چون اغلبشان بسیار کثیف و آلوده به شپش بودند، باعث بروز بك همه گیری تیفوس در تهران شدند.

در آستانه پایان جنگ جهانی دوم، بسیاری از لهستانی‌ها که به اسارت شوروی درآمده بودند وارد ایران شدند تا از طریق ایران به سایر کشورها، مهاجرت نمایند. البته بسیاری از این افراد در ایران ماندگار شدند و بر بحران اقتصادی و سایر مشکلات ایران افزودند.
«عده کثیری از زنان و کودکان لهستانی که بعد از تصرف کشورشان به اسارت شوروی در آمده بودند، به کشورهای مشترک‌المنافع انگلیس فرستاده شدند تا تحت نظارت دولت انگلیس نگهداری شوند و عده‌ای نیز به تهران آمدند و در اینجا تا پایان جنگ در يك اردوگاه بس می‌بردند. زنان لهستانی پس از آنکه از شوروی وارد ایران شدند، در وضع اسفناکی بسر می‌بردند و چون اغلبشان بسیار کثیف و آلوده به شپش بودند، باعث بروز بك همه گیری تیفوس در تهران شدند. ارتش انگلیس بلافاصله پس از توجه به این مسئله دست بکار شد و بیمارستانی در تهران مهیا کرد که در آن دکترها و پرستاران انگلیسی به امر معالجه هزاران ایرانی مبتلا به تیفوس پرداختند.»



منبع: سرریدر بولارد و سرکلارمونت‌اسکراین‌، شترها باید بروند، تهران، انتشارات البرز، 1374، چاپ چهارم، صص 96- 97