در وصف شخصیت آیت الله طالقانی که کوچکترین موارد را رعایت می‌کرد و حق الناس را همیشه در نظر داشت، روایات متعددی بازگو شده است.
 
«جلال الدین فارسی» روایتی داشته از اصرار مرحوم طالقانی بر رعایت تمام و کمال شعائر و اخلاق اسلامی در دادگاه پهلوی که شرح آن را در ادامه می‌‌خوانیم؛
 


طالقانی وسواس شرعی خود را تا بدان پایه حفظ می‌کرد که حتی از خوردن غذای تدارک شده دادگاه اجتناب می ورزید. در نخستین روز دادگاه هنگامی که پس از اعلام تنفس آقایان را به صرف ناهار دعوت کردند، متهمان این دعوت را مؤدبانه رد کردند. هرچند وکلای مدافع همراه با هیئت دادرسی و دادستان ناهار صرف کردند.
 
پس از بازگشت به تالار دادرسی، طالقانی اقدام وکلای مدافع را در صرف ناهار در حضور رئیس دادگاه مورد انتقاد قرار داد و گفت: «در بودجه دادرسی ارتش محلی برای غذا دادن به وکلای مدافع وجود ندارد. این غذا از جیره سربازان پادگان است و حلال نیست؛ وانگهی شما با مدعیان خود نباید بر سر یک سفره بنشینید و حق سربازان را بخورید.»
 
این واکنش سبب شد تا دفعات بعد وکلای مدافع ضمن پرهیز از ناهار خوردن با گردانندگان دادگاه، همراه موکلان خود در همان تالار دادگاه ناهاری مختصر که عمدتا غذایی حاضری بود، صرف کنند.
 
منبع: زندگینامه سیاسی آیت الله طالقانی، علیرضا ملائی توانی ، نشر نی، 1388 ص 186.