شاپور ارتباطات وسیعی با بسیاری از رجال ایران دوره پهلوی داشت. طیف مرتبطين او را هنرمندان، سیاستمداران، ارباب جراید، مقامات اطلاعاتی داخلی و خارجی، امرای ارتش و بسیاری رجال دیگر تشکیل می‌دادند

حلقه ارتباطی شاپور ریپورتر با مقامات پهلوی، تنها شامل رجال سیاسی نبود، بلکه این شبکه، افرادی از طیف‌های مختلف را در برمی‌گرفت. این افراد به صورت زنجیره‌وار به یکدیگر متصل بودند و نقش مهمی در تحولات سیاسی آن دوره داشتند.
«شاپور ارتباطات وسیعی با بسیاری از رجال ایران دوره پهلوی داشت. طیف مرتبطين او را هنرمندان، سیاستمداران، ارباب جراید، مقامات اطلاعاتی داخلی و خارجی، امرای ارتش و بسیاری رجال دیگر تشکیل می‌دادند. از نظامیان باید از حسن طوفانیان و غلامعلی اویسی نام برد... برجسته‌ترین مقامات امنیتی مرتبط با شاپور همانا سردیک وایت ولردویکتور روچیلد بودند، تیمی که در MI6 مسائل مربوط به ایران را تعقیب می‌کردند. از دیگر رفقای ایرانی او باید به علی پاشا صالح اشاره کرد، او در سال ۱۳۴۴ شاپور را برای تدریس در مدرسه عالی ادبیات و زبان‌های خارجی به دکتر على محمد بنکدار مدیر مسئول مدرسه معرفی کرد، گرچه در این ایام او دیگر نیازی به معرفی نداشت. از طرفی شاپور با دزموند هارنی از وابستگان اطلاعاتی سفارت بریتانیا در ایران که تا مقطع پیروزی انقلاب در تهران اقامت داشت و بعداً شرح خاطرات خود را با عنوان روحانی و شاه در لندن منتشر کرد ارتباطات صمیمانه‌ای داشت. هارنی در لندن مدتی ریاست مؤسسه ایران شناسی بریتانیا را بر عهده داشت که از اعضای اصلی آن باید از سردنیس رایت سفیر اسبق بریتانیا در ایران نام برد.»


منبع: حسین آبادیان، دو دهه واپسین حکومت پهلوی، تهران، موسسه مطالعات و پژوهش‌های سیاسی، 1383، ص 42