در سال ۱۸۵۰م [۱۲۲۹ش)، تحت فرامین ساخت و ساز امیر کبیر، یک بیمارستان دولتی (مریض خانه دولتی) که اولین بیمارستان مدرن ساخته شده در ایران بود، آغاز به کار کرد.

در دوره قاجار بسیاری از زیرساخت‌های اقتصادی کشور در شکل ابتدایی بود. با این حال در دوره امیرکبیر تلاش‌هایی برای مدرن‌سازی برخی از نهادها و سازمان‌های دولتی صورت گرفت. بسیاری از ساختمان‌ها و نهادها نیز برای اولین بار تأسیس شدند. از جمله ساحتمان‌های مدرنی که در این دوره ساخته شد، بیمارستان دولتی است.
«در سال ۱۸۵۰م [۱۲۲۹ش)، تحت فرامین ساخت و ساز امیرکبیر، یک بیمارستان دولتی (مریض خانه دولتی) که اولین بیمارستان مدرن ساخته شده در ایران بود، آغاز به کار کرد. بیمارستان جدید که در خارج از تهران جای داشت، در ژانویه ۱۸۵۲م [۱۲۳۱ش) گشایش یافت. این مریض خانه یک داروخانه داشت و می‌توانست ۴۰۰ بیمار را در خود جای دهد. اولین مدیر آن میرزا محمد ولی حکیم باشی بود و دکتر کازولانی پزشک (ارشد ارتش) مسئولیت درمان‌های طبی را به عهده داشت. طبق گزارش روزنامه دولتی، هر روز پزشکان با سه دانشجو تا نیمروز مشغول کار درمان بودند و بیماران نیز از خدمات ارائه شده راضی بودند و با وضعیت سلامت خوب، بیمارستان را ترک می‌کردند. از ژانویه ۱۸۵۲م دی ۱۲۳۱ش تا ژانویه ۱۸۵۳م دی ۱۲۳۱ش)، ۲۲۳۸ بیمار با بیماری‌های دشوار در این بیمارستان تحت درمان قرار گرفتند.»


منبع: ویلم فلور، بیمارستان‌های ایران در زمان صفویّه و قاجار، ترجمه دکتر ایرج نبی‌پور، تهران، انتشارات دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی بوشهر، 1393، صص 19- 20