بازار شایعات در ایران داغ است و از جمله آنها باید از شایعه مربوط به اقدامات رضا قطبی (پسردایی شهبانو) یاد کرد که با بکار گرفتن تمام قدرت خود در صدد است جعفریان را به مقام نخست‌وزیری برساند و البته در این راه از حمایت کامل شهبانو نیز برخوردار است.

عرصه سیاست در ایران دوره منتهی به انقلاب ملغمه‌ای از تداخل وظایف و رقابت‌های تو‌در تو بود. در این میان فساد نیز بی داد می‌کرد. در نتیجه این رقابت‌ها و فساد دیگر جایی برای کارآمدی حکومت باقی نمانده بود:
«ضمن صحبت با فریدون هویدا، از او شنیدم که: «... گروه‌های مخالف در ایران اعم از بازاریان، دست چپي‌ها، و ملایان، همگی والاحضرت اشرف و طرز زندگی او را مهمترین هدف انتقادهای خود قرار می‌دهند و حساسیت بسیاری از مردم نیز که نظاره‌گر سفرهای والاحضرت به مکه و مونت کارلو هستند علیه او برانگیخته شده است.... فریدون همچنین عقیده داشت که: شاه سیاست گسترش لیبرالیسم را همچنان- و علیرغم نصایح کسانی که او را از این راه برحذر داشته‌اند. ادامه خواهد داد. و نیز می‌گفت: «... جمشید آموزگار با گرفتاری‌های فراوانی روبروست. چون عبدالمجید مجیدی و هوشنگ انصاری که هر دو خود را نامزد مقام نخست‌وزیری کرده‌اند از هیچ کوششی برای افزودن به بار مشکلات آموزگار دریغ ندارند... بازار شایعات در ایران داغ است و از جمله آنها باید از شایعه مربوط به اقدامات رضا قطبی (پسردایی شهبانو) یاد کرد که با بکار گرفتن تمام قدرت خود در صدد است جعفریان را به مقام نخست‌وزیری برساند و البته در این راه از حمایت کامل شهبانو نیز برخوردار است...». در پایان بحثی که با فریدون هویدا داشتم، هردو به این نتیجه رسیدیم که: چون تصمیم شاه در اجرای سیاست لیبرالیسم بسیار صحیح و شجاعانه است، ما هم اخلاقاً و عقلاً وظیفه داریم که از این سیاست پشتیبانی کنیم.»



منبع: پرویز راجی، خدمتگزار تخت طاووس، ترجمه ح.ا. مهران، تهران، انتشارات اطلاعات، 1373، صص 176- 177