علامه امینی حکومت را از آن ولی فقیه به حساب آورد و گفت دیگران غاصبند و این مقام، حق مسلم آن فریادگر است.

علامه امینی گذشته از آن که در عصر مجاهدین مبارز علیه استعمار و استبداد پرورش یافت، خود نیز به تربیت و پرورش شاگردانی همت گماشت که خود سمبلی از مبارزه با استعمار و استبداد گشتند. او ضمن الهام از بسیاری از مجاهدین، خود به ابداع روشی منحصر در مبارزه و آگاه‌سازی مردم پرداخت که مختص شخص او بود:
«نواب صفوی از شاگردان مخلص مکتب غدیر علامه امینی شد و با الهام از احیای آئین نقابت به پاکسازی جامعه اسلامی‌پرداخت؛ محور حرکت‌‌های وی مورد تائید فقها قرار گرفت. در عصر علامه مجاهد، دانشمندان و مجتهدان دینی هر یک به روشی به مقابله با نظام طاغوت برآمدند. شیخ محمد خیابانی، آیت‌الله انگجی، آیت‌الله آقا میرزا صادق آقای تبریزی، آیت‌الله میرزا محمد آقازاده، آیت‌الله حاج آقا نورالله اصفهانی، آیت‌الله العظمی‌حاج آقا حسین قمی‌، آیت‌الله مدرس و. . روش خروش و قیام علیه دیکتاتور خون آشام را در پیش گرفتند و هریک با ایجاد نهضت‌ها و حرکت‌‌های اصلاحی به مقابله با تجاوز و استعمار برخاسته و در احیای ارزش‌‌های اسلامی ‌پافشاری نمودند و روش علامه نستوه از گونه‌ای دیگر بود وی معتقد بود که باید کاری ریشه‌ای انجام داد. روش آن بزرگان فقط حالت تدافعی داشت. تنها سدی بود در مقابل سیل تهاجم اسلام زدایی. حضرت علامه امینی با مطرح نمودن ولایت و امامت و بحث‌‌های عمیق علمی‌و کاوشگرانه پیرامون آن از نخستین متفکران اسلامی‌بود که به ولایت فقیه، در عصر غیبت رسید و بحث و درس اختصاصی پیرامون آن را امری لازم و ضروری دانست.»


منبع: علی رضا سید کباری، علامه امینی، مصلح نستوه (شرح زندگی علامه امینی)، سازمان تبلیغات اسلامی، تهران، 1372، صص 117- 118