لئوپولد دومین پادشاه بلژیک بود که در دوره احاطه خود بر کنگو، دوره‌ای از وحشت و جنایت را در این کشور به وجود آورد.

در دوره لئوپولد دوم (1885- 1908) خشونت‌های وحشیانه‌ای علیه مردم کنگو تحمیل شد. این شخص که کنگو را تحت استعمار خود داشت، در طی سلطه خود بر این کشور انواع جنایت‌ها را روا داشت و ثروت کلانی از این وضعیت به جیب خود زد. در نهایت با اعتراض برخی از کشورهایی که به این جنایت پی برده بودند، مالکیت کنگو از لئوپولد سلب شد:
«تلاش‌های سرسختانه لئوپولد برای پنهان نگه داشتن آنچه در کنگو جریان داشت با ناکامی روبرو شد. روزنامه‌نگاران جستجوگر بلژیکی و جاهای دیگر این فجایع را با سند و مدرک به اثبات رساندند و در مطبوعات جهان توجه همگان را به آن‌ها جلب کردند. اکثر کشورهایی که در کنفرانس برلین به لئوپولد در تصرف کنگو کمک کرده بودند اینک اعمال او را محکوم می‌کردند و می‌خواستند که به بدرفتاری‌ها پایان داده شود. پارلمان بلژیک در سال ۱۹۰۸ مالکیت شخصی «کشور آزاد کنگو» را از لئوپولد سلب کرد و کنگو را تحت اداره دولت بلژیک قرار داد. اما لئوپولد هرگز مجازات نشد و توانست ثروت هنگفتی را که به بهای دهشتناک فلاکت انسان‌ها گرد آورده بود، برای خود نگه دارد.»



منبع: دان ناردو، عصر استعمارگری، ترجمه مهدی حقیقت‌خواه، تهران، نشر ققنوس، 1386، ص 168