وقتی یکی از اغنياء یا شخصیت‌های بزرگ قصد مسافرت بجائی را دارند و یا تصمیم ورود به محلی را می‌گیرند، قبل از اقدام به این تصمیم با منجمین محل مشورت می‌کنند تا روز و ساعت خوبی را برای آنها مشخص کنند
دریافت صفحه با کد QR
منجم‌باشی‌ها از ساعات سعد و نحس می‌گویند
باورهای نجومی در دوره قاجاریه
27 آذر 1400 ساعت 17:33
وقتی یکی از اغنياء یا شخصیت‌های بزرگ قصد مسافرت بجائی را دارند و یا تصمیم ورود به محلی را می‌گیرند، قبل از اقدام به این تصمیم با منجمین محل مشورت می‌کنند تا روز و ساعت خوبی را برای آنها مشخص کنند
علم نجوم در ایران در دوره قاجار نیز از پیشرفت خوب و قابل ملاحظه‌ای برخوردار بود. علیرغم اینکه بخشی از این علم با خرافات آمیخته شده بود و در تعیین مسائل ماورایی و پیشگویانه به کار می‌رفت؛ اما به طور کلی ایران در علم نجوم نسبت به بسیاری از کشورها پیشتاز بود.
«مردم ایران در علم نجوم و ستاره شناسی پیشرفت زیادی کرده‌اند. بطوریکه منجمین در هر امر مهم مملکتی مورد مشورت و صلاحدید قرار می‌گیرند. هر یک از شهر و روستاهای کوچک هم برای خود منجم و فالگیرهایی دارند که سردسته و عالمترین آنها را "منجم باشی" می‌نامند. وظیفه اصلی منجم باشی‌ها تعیین روز و ساعت‌های خوب و نحس و بد ایام هفته است. من باب مثال وقتی یکی از اغنياء یا شخصیت‌های بزرگ قصد مسافرت بجائی را دارند و یا تصمیم ورود به محلی را می‌گیرند، قبل از اقدام به این تصمیم با منجمین محل مشورت می‌کنند تا روز و ساعت خوبی را برای آنها مشخص کنند زیرا بشدت معتقد به خوش شانسی و بدشانسی حاصل از روز و ساعت خوب یا نحس و شوم هستند. عجیب‌تر از همه اینکه تعدادی از این منجمین واقعاً به کار خود اطمینان دارند و کاملاً به آنچه که محاسبه می‌کنند معتقدند. برای تعیین این ایام وسایلی مخصوص بنام "رمل و اسطرلاب" ساخته شده از برنج یا نقره در اختیار دارند.»
منبع: چارلز جیمز ویلز، سفرنامه دکتر ویلز (ایران در یک قرن گذشته) ترجمه غلامحسن قراگوزلو، تهران، اقبال، 1388، ص 159
کد مطلب: 48592