رابرت هاییزر: " اوضاع برای آمریکاییان باقیمانده در ایران به شدت دشوار شده بود، به خصوص برای خانواده‌های آنها. من لیست اسامی را مرور کردم که مطمئن شوم برنامه خارج کردن خانواده‌ها تکمیل باشد"

با توجه به تشدید بحران سیاسی حکومت پهلوی، آمریکا بتدریج اقدام به خروج شهروندان خود از ایران نمود. این اقدام حکایت از آن داشت که اولاً این کشور به عمق بحران سیاسی پی برده است و ثانیاً آمریکا متوجه تنفر مردم ایران نسبت به خود شده بود.
«اوضاع برای آمریکاییان باقیمانده در ایران به شدت دشوار شده بود، به خصوص برای خانواده‌های آنها. من لیست اسامی را مرور کردم که مطمئن شوم برنامه خارج کردن خانواده‌ها تکمیل باشد. متوجه شدم نام هشت نفر در لیست نیامده است. هفت نفر آنها کسانی بودند که ایرانی بودند و با آمریکاییان ازدواج کرده بودند و دولت ایران در آن زمان خروج آنها را ممنوع اعلام کرده بود. نفر هشتم همسر يك پزشك بود که ایرانی نبود. اما گفته بود که حاضر نیست شوهر خود را ترك گوید. به هر حال زمان به جایی رسیده بود که دیگر نمی‌شد از کسی خواهش کرد که ایران را ترك گوید. باید با اعمال زور وارد عمل می‌شدیم. تنها راه این بود که حق وابستگی این افراد را قطع می‌کردیم که گفتن آن دشوار بود. برای آن روز حدود ۱۲۵ نفر را آماده خروج کرده بودیم و فردا هم آخرین گروه از افراد غیر ضروری را خارج می‌کردیم.»1


1.رابرت‌هایزر، مأموریت در تهران، خاطرات ژنرال‌هایزر، تهران، انتشارات اطلاعات، چاپ دوم، 1365، ص 273