در ایران جانور عجیبی پیدا شده که مثل شَتِه عمل می‌کند، با این تفاوت که شته برگ درختان را می‌خورد؛ ولی این جانور تاجدار زمین‌خوار است و هرچه‌قدر هم املاک مردم را می‌خورد، باز هم سیر نمی شود.

رضاخان با آنکه خود را شاه کشور می دانست اما در جمع آوری اموال و دارایی و خصوصا زمین بسیار حریص بود و هر جا که زمین مرغوبی را می دید قصد تصاحب آنرا داشت. در این زمینه حتی یکی از روزنامه های فرانسوی به وی لقب «جانور زمین خوار» داد.
این روزنامه در این باره نوشت: «در ایران جانور عجیبی پیدا شده که مثل شَتِه عمل می‌کند، با این تفاوت که شته برگ درختان را می‌خورد؛ ولی این جانور تاجدار زمین‌خوار است و هرچه‌قدر هم املاک مردم را می‌خورد، باز هم سیر نمی شود...»
اما برای اولین بار «سید حسن تقی زاده» وزیر مالیه رضاخان بود که این لقب را با عنوان «گرگ زمین خوار» به وی داده است. وی که در جریان انعقاد قرارداد ننگین 1933 رضاخان را مقصر می دانست و آنرا اشتباه بزرگ وی و خود را یک آلت فعل می نامید بعد از مدتی از این وزارتخانه کنار گذاشته شده و به فرانسه رفت. وی بعد از مدت کوتاهی از انعقاد این قرار داد محترمانه کنار گذاشته شده و به عنوان سفیر ایران در فرانسه منصوب شد. توصیف او در سال 1314 از رضاخان به عنوان «گرگ زمین خوار» می توانست به قیمت جانش تمام شود. لکن « باقر کاظمی» وزیر خارجه وقت طی تلگرامی رمزی به وی توصیه کرد که از بازگشت به ایران خودداری کند. هشدار کاظمی توسط عوامل شاه کشف و تقریبا به قیمت ازدست دادن مقامش تمام شد. به نظر می رسد که روزنامه فرانسوی نیز با توجه به اظهار نظر تقی زاده است که لقب جانور زمین خوار را به رضاخان داده است.


منبع: محمد علی همایون کاتوزیان، اقتصادسیاسی ایران از مشروطه تا پایان حکومت پهلوی، 1366، ص 180.