ادارات دولتی هر یک به نوبه خود مشغول انجام دادن اموری سطحی و بیهوده بودند و فرسنگ‌ها با حقیقت وظیفه شناسی فاصله داشتند و فقط در تلاش بری استفاده‌های نامشروع مادی اوقات اداری خود را می‌گذراندند.

محمد ارجمند (۱۲۷۳ – ۱۳۵۱)، سرپرست تلگرافخانه مخصوص رضاشاه در بین سالهای ۱۳۱۱-۱۳۰۵ بود. ارجمند از هفده‌سالگی در اداره تلگراف همدان مشغول کار شد و طی دوران طولانی خدمات خود مشاغلی مانند تلگرافچی مخصوص سردار استاروسلسکی فرمانده فوج قزاق در جبهه گیلان، ریاست بخش تلگراف‌های لاتین در مشهد، نمایندگی مجلس موسسان از مشهد، و سپس به مدت شش سال سرپرستی تلگرافخانه اختصاصی دربار رضاشاه را بر عهده داشت. او در این شش سال از نزدیک با رضاخان برخورد داشت و شاهدی بدون واسطه از مناسبات دربار و رفتارهای شخصی و مملکتی رضاشاه بود. ارجمند در بخشی از خاطراتش می گوید:
ادارات دولتی هر یک به نوبه خود مشغول انجام دادن اموری سطحی و بیهوده بودند و فرسنگ‌ها با حقیقت وظیفه شناسی فاصله داشتند و فقط در تلاش بری استفاده‌های نامشروع مادی اوقات اداری خود را می‌گذراندند. این برای من آینه‌ای از تشکیلات مصنوعی دولت مرکزی بود. زیرا خوب می دیدم که دستورهای صادره از مرکز عموما حاکی از تملقات برای خشنودی موقتی  ذات ملوکانه است که هم در ایالات ولایات مجری دستورهای حکومت مرکزی بودیم، بنابر سیره جاریه پشت پا به ادای وظیفه واقعی اداری خود می زدیم و کورکورانه دنبال پیشوایان اداری خود روان بودیم. در نتیجه این وضعیت نمی توان ادعا کرد که کوچک ترین فایده عمومی و اساسی ای از تشکیلات وزارتخانه ها و ادارات دولتی عاید جامعه می‎شد، بلکه تحمیلات از هر جهت و به هر عنوان همیشه بر پیکر ناتوان ملت فقیرو بیچاره ایران وارد می شد.


منبع: محمد ارجمند، شش سال در دربار پهلوی، سرپرست تلگرافخانه مخصوص رضاشاه، ص225.