امام در موضوع اصلاحات ارضی فرموده بودند: مسئله تقسیم اراضی و تعدیل ثروت و عدالت اجتماعی امری لازم و واجب است، اسلام همین را خواسته، اما چه کسی باید این کار را انجام دهد؟ تو (شاه) نمی‌توانی این کار را بکنی

بعد از طرح برنامه اصلاحات ارضی، امام اولین کسی بود که به مخالفت با آن برنامه پرداخت. اعتراضات امام ریشه در مسائل مختلفی داشت، با این حال فارغ از خود برنامه، اصلی‌ترین دلیل مخالفت ایشان، با مسائل کلان سیاسی بود. موضوعی که آیت‌الله مهدوی کنی به خوبی در خاطرات خود به آن اشاره کرده است.
«در موضوع تقسیم اراضی هم یادم است که امام - البته من این کلام را از خود امام نشنیدم. ظاهرا در نوشته‌هایشان بود که فرموده بودند مسئله تقسیم اراضی و تعدیل ثروت و عدالت اجتماعی امری لازم و واجب است، اسلام همین را خواسته، اما چه کسی باید این کار را انجام دهد؟ تو (شاه) نمی‌توانی این کار را بکنی زیرا تو صلاحیت این کار را نداری و من از مجموع اینها برداشتم این بود که امام در واقع نمی‌خواستند یک مسئله و موضوع جزئی را بزرگ بکنند، بلکه می‌خواستند به اساس کار حمله کنند، البته انتخاب این موضوعات از آن جهت بود که در آن زمان بهانه‌ای غیر از این وجود نداشت و نمی‌شد همه حرف‌ها را مطرح کرد، اینها زمینه‌ای برای شروع نهضت بود و در حقیقت دست آویزی بود، بالاخره حمله باید از جایی شروع می‌شد.»


منبع: محمدرضا مهدوی کنی، خاطرات آیت‌الله مهدوی کنی، تهران، انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، 1385، ص 111