سطح معلومات و اطلاعات آنها بسیار محدود بود و تنها چیزی که در آن مهارت داشتند توطئه و سخن چینی بود. ملکه مادر هر روز عده ای از زنها را به دور خود جمع می کرد و ساعتها با آنها با صرف چای و غیبت از این و آن می پرداخت و شاید من که هیچ وقت در این مجالس حاضر نمی شدم، یکی از موضوعات صحبت آنها بودم.

ثریا اسفندیاری دومین همسر محمدرضا پهلوی سرانجام در سال اسفند 1336 از شاه ایران جدا شد و تا پنج سال بعد از جدایی خود، درباره زندگی خود با شاه سکوت اختیار نمود و حتی در تمام این مدت نیز شایع شده بود که شاه با پرداخت حق السکوت کلانی که به صورت ماهیانه به ثریا پرداخت می شود مانع از سخن گفتن ثریا میشود. اما سرانجام در سال 1963 ثریا با انتشار کتاب خاطراتش حقایق زیادی از ماهیت درباری پهلوی را افشاء نمود. ثریا ضمن تشریح اوضاع داخلی دربار پهلوی به نقش زنان در دربار اشاره کرده و می نویسد: «برخلاف دوران سلطنت رضاشاه که زنان نقشی در دربار نداشتند؛ دربار پسرش یک دربار زنانه بود. درست است که زنها رسماً نقشی به عهده نداشتند؛ ولی در عمل با هزاران حیله و دسیسه به مقاصد خود جامه عمل می پوشاندند و من ناچار بودم  در میان این کانون دسیسه و توطئه که ملکه مادر در راس آن قرار داشت؛ خود را از بلایا مصون نگاه دارم. البته این توهم نباید ایجاد شود که زنان درباری واقعاً چیزی از عالم سیاست می دانستند. نه، سطح معلومات و اطلاعات آنها بسیار محدود بود و تنها چیزی که در آن مهارت داشتند توطئه و سخن چینی بود. ملکه مادر هر روز عده ای از زنها را به دور خود جمع می کرد و ساعتها با آنها با صرف چای و غیبت از این و آن می پرداخت و شاید من که هیچ وقت در این مجالس حاضر نمی شدم، یکی از موضوعات صحبت آنها بودم. دو خواهر تنی شاه، شمس و اشرف رقیب و دشمن خونی یکدیگر بودند. واین رقابت و خصومت در کودکی آنها ریشه داشت و برخلاف آنچه شایع شده بود، اشرف دختر نازپروده و مورد علاقه رضاشاه نبود. رضاشاه به شمس بیشتر توجه و علاقه نشان می داد.    


منبع: ثریا اسفندیاری، خاطرات ثریا اسفندیاری، صص 71-72