میرزا حسین واعظ تبریزی خطیب و مشروطه خواه تبریزی و نایب رئیس انجمن این شهر بود. سخنرانیهای وی نقش عمدهای در تشویق مردم تبریز در جریان انقلاب مشروطه ایفا کرد.
در تنگنای محاصره تبریز سران نهضت مشروطه به تکاپو افتادند تا شاید بتوانند برای چند روز هم شده راه آذوقه را باز کنند. آنها حتی به کنسولگریهای دول بیگانه متوسل شدند تا از طریق سفارتخانههای خود تهران را تحت فشار بگذارند، مگرحصاربندی ورود آذوقه را بشکند.
اسماعیل امیر خیزی نویسنده و یکی از رجال مشروطه در این باره مینویسد:
مرحوم میرزا حسن واعظ نقل میکرد که روزی با چند نفر به کنسول خانه آلمان رفته، دفتر شکایت باز کردیم و آنچه از استاد پیر به خاطر داشتیم گفتیم. ولی اثری نکرد. و بالاخره من به کنسول گفتم که شما نیز مانند ما خواهید بود اگر روزی نان پیدا نکردید چه خواهید کرد؟ اندکی به فکر فرو رفت، پس از چند دقیقه کتاب را کنار گذاشت و باکمال خونسردی گفت: سیب زمینی میخوریم.
منبع: اسماعیل امیرخیزی، قیام آذربایجان و ستارخان، ص 375.