در گاندی نیرویی بود که هم چون کشش مغناطیسی کارگر می‌افتاد. او توانست شورش‌های روستاییان را مهار کند، زیرا می‌دانست انگلیسی‌ها شورش‌ها را سرکوب خواهند کرد.

گاندی برای موفقیت در مبارزات سیاسی خود علیه استعمار انگلیس، نظر مساعد بسیاری از گروه‌های اجتماعی و اقتصادی هند را جلب کرد. او برای طبقات پایین جامعه ارزش زیادی قائل بود و به اشکال مختلف با آنان همدردی می‌کرد. او بخش مهمی از برنامه مبارزاتی خود را به دهقانان، اختصاص داده بود:
«در درازنای بیست سال رشته ارتباط گاندی با توده دهقانان هند - که با تنگدستی و دشواری های بزرگ دست به گریبان بودند - پیوند خورده و روز به روز محکم‌تر شد. گاندی به سراسر هند سفر می‌کرد، نگون بختی‌های آنها را می‌دید، گله‌ها و ناله‌هاشان را می‌شنید و رؤیاهای نهفته یک هزارساله را در ساحت پندارشان بیدار می‌کرد. همزمان انگلیسی‌ها را آسوده خاطر می‌داشت که از زیاده‌روی‌های هندیان جلوگیری خواهد کرد و این کار بیشتر اوقات از او برمی‌آمد. در این باره «نهرو» گفته است: «در او نیرویی بود که هم چون کشش مغناطیسی کارگر می‌افتاد» او توانست شورش‌های روستاییان را مهار کند، زیرا می‌دانست انگلیسی‌ها شورش‌ها را سرکوب خواهند کرد، چنانکه در سال ۱۹۲۱ با شورش «موپالا» کرده بودند و در ۱۹۳۰ با «سرخ جامگان». دست آورد سیاست و شیوه پیکار گاندی خود را نشان داد: انگلیسی‌ها دیگر هیچگاه نتوانستند بدون هم‌سازی حزب کنگره کار کنند. حزب کنگره وزنه‌ای شده بود که هم با انگلیسی‌ها قدرت ستیزی می‌کرد و هم قدرتی شده بود همگام و همزمان با قدرت انگلیسی‌ها در هند. و این برای انگلیسی‌ها سودبخش بود زیرا سرو کارشان با هم سخنی بود ارجمند که شمار اعضایش پیوسته فزونی می‌گرفت و در سال ۱۹۳۷ به سه میلیون رسیده بود.»


منبع: مهران توکلی، استعمار، استعمارگری، استعمارزدایی، جهان سوم، تهران، نشر نی، 1385، صص 62- 64