کارتر با تکرار حمایت علنی خود از شاه، صریحا اعلام داشت که به کوششهای وی در راه برقراری دموکراسی در کشور ارج می نهد

شاه به شدت به آمریکایی ها وابسته بود. از این رو ایالات متحده تلاش می کرد تا حتی الامکان به شاه نشان دهد که همراه او است و در مقابل انقلابیون او را تنها نخواهد گذاشت. آمریکایی ها احتمالا از حالات روانی شاه و ترس او از مواجهه با انقلاب آگاه بودند و با مثلا حمایت از شاه به دنبال منافع خود بودند:
در 14 آبان 57  .... «سفیر  آمریکا در تهران با ارسال پیامی به واشنگتن، از عاقبت کار آمریکایی های مقیم ایران اظهار نگرانی کرد و اجازه خواست تا برای خروج اتباع آمریکایی از ایران اقداماتی را آغاز کند. ولی کارتر از پذیرفتن تقاضای سفیر خود سرباز زد، تا مبادا عزیمت دستجمعی آمریکاییها شاه را پریشانتر کند و به دنبال آن نیز با تکرار حمایت علنی خود از شاه، صریحا اعلام داشت که به کوششهای وی در راه برقراری دموکراسی در کشور ارج می نهد.... و در پی کارتر، وزیرخارجه او... نیز از قدمهایی که توسط شاه برای برقراری نظم و آرامش در ایران برداشته می شود پشتیبانی کرد....»


منبع: فریدون هویدا، سقوط شاه، ترجمه: ح.ا. مهران، تهران، انتشارات اطلاعات، نشر اطلاعات، 1386، چاپ نهم، ص 169