اولين خط اتوبوسراني تهران در 14 تيرماه سال 1335 با 90 دستگاه اتوبوس در مسير بازار تا ميدان امام حسين و با حضور تعدادي از وزرا افتتاح شده و تا مهرماه 3 خط ديگر نيز در سطح شهر آغاز به کار کرد و در سال اول فعاليت شرکت واحد با تعداد 173 اتوبوس و 5 خط به پايان رسيد.

اولین اتوبوس های مونتاژ شده در سال 1290 هجری شمسی به شهر تهران منتقل و به کار گرفته شدند. تقریبا پنج درصد حمل و نقل آن دوره به واسطه ی پانصد عدد اتوبوس انجام می‌شد.
در سال 1298 هجری شمسی به دلیل ناخشنودی مردم از شیوه حمل و نقل، دولت آن زمان تصمیم گرفت تا این موارد را سازماندهی کند. پس از بررسی های انجام گرفته در این مورد این سازمان شهرداری شروع به کار کرد. بر همین اساس تاریخچه اتوبوسرانی با اقدامات شهرداری و ایجاد قوانینی مانند نرخ کرایه و قیمت اتوبوس، ساعت کاری اتوبوسرانی، اثبات خطوط و آئین نامه انضباطی ادامه یافت. در روزهای نخستین این اقدامات، شهرداری تمامی اتوبوس ها را مجبور به اخذ پلاک شهربانی کرد و در زمان کریم آقا بوذر جمهری برای هر خط نظارت مستقیم ایجاد کرد. 
در سال 1331 براي ساماندهی وضعيت ناوگان اتوبوسرانی، قانون تأسيس شرکت واحد اتوبوسرانی با سرمايه 300 ميليون ريال مصوب شد. پس از سازماندهی و افزايش ناوگان پس از تصويب توسط شرکت واحد، اتوبوس های قديمی از سطح شهر جمع آوري و جايگزين آن اتوبوس هاي جديد و يک شکل شدند. اولين خط اتوبوسراني تهران در 14 تيرماه سال 1335 با 90 دستگاه اتوبوس در مسير بازار تا ميدان امام حسين و با حضور تعدادي از وزرا افتتاح شده و تا مهرماه 3 خط ديگر نيز در سطح شهر آغاز به کار کرد و در سال اول فعاليت شرکت واحد با تعداد 173 اتوبوس و 5 خط به پايان رسيد. اولين شرکت سهامي اتوبوسراني عمومي کشور ايران با ادغام شرکت هاي اتوبوسرانی خصوصي در شهر تهران با نام شرکت واحد اتوبوسرانی تهران حومه در فروردين ماه سال 1335 تأسيس شد. در سال 1348 نيز اولين اتوبوس دو طبقه در ايران مونتاژ شد و به ناوگان عمومی پيوست.