بنای مسجد کبود متعلق به نیمه قرن پانزدهم میلادی است که دیوارها و طاق‌های شکسته‌اش هنوز دارای خطوط متناسب و زیبا و پوشیده از کاشی‌هایی به رنگ آبی سیر است.

ارگ علیشاهی تبریز یکی از آثار تاریخی مهم تبریز است که زیبایی و ظرافت بنای آن مورد توجه گردشگران و مستشرقان قرار داشت. البته این افراد به اهمیت تاریخی ارگ علیشاهی آگاه بوده و بر اساس این آگاهی بعدها بخش اعظمی از آثار تاریخی ایران را غارت کردند دومین بنای تاریخی که از نظر هنر معماری جالب‌تر از ارگ علیشاهی است مسجد معروف به مسجد کبود تبریز است عمارت مظفریه معروف به مسجد کبود یا مسجد جهانشاه از مسجدهای تاریخی تبریز مربوط به دوران حکمرانی قراقویونلوها در قرن نهم هجری است.
مادام ژان دیولافوا، مهندس راه و ساختمان و باستان‌شناس فرانسوی که همراه همسرش از سوی دولت فرانسه برای انجام کاوش‌های باستان‌شناسی به ایران سفر کرده بود، در کتاب خود از این مسجد با نام مسجد آبی تبریز نام برده‌است:

«دومین بنای تاریخی که از نظر هنر معماری جالب‌تر از ارگ علیشاهی است مسجد معروف به مسجد کبود تبریز است. این نمونه زیبای هنر اسلامی که تاریخ بنای آن متعلق به نیمه قرن پانزدهم میلادی (قرن نهم هجری) است اکنون یکباره روی به ویرانی نهاده است اما دیوارها و طاق‌های شکسته‌اش هنوز دارای خطوط متناسب و زیبا و پوشیده از کاشی‌هایی به رنگ آبی سیر است که با رگه‌های زرد و عنابی و سفید و سیاه به صورت نقوش و طرح‌های زیبای اسلیمی تزیین شده است. جای خشنودی است که باستانشناس و هنرمند فرانسوی، تکسیه، در حدود سه ربع قرن پیش از این از پاره‌ای از زیبایی‌های این مسجد که رو به تباهی نهاده بود، کپیه‌هایی برداشت و آنها را نشر کرد و محقق جوان آلمانی، زاره، نیز با برداشتن عکس‌های زیبا و تهیه گراورهای رنگین دین خودرا نسبت به حفظ قسمت بیشتری از زیبایی‌های مسجد کبود ادا کرد - زیرا محتمل است که پیش از یکصد سال دیگر این بنا بکلی ویران گردد.»


منبع: آبراهام والنتاین ویلیامز جکسن، سـفرنامه جکسـن (ایران در گذشته و حال) ترجمه منوچهر امیری و فریدون بدره‌ای، تهران، علمی و فرهنگی، 1385، ص 61